Nem - 29-09-2014, 00:08 Temat postu: Przedstawiamy się Ja jestem 90-letnią szamanką wilka, mam dwóch synów, którzy są z nami. Mogę po prostu wrzucić nasze historie (napisane przez Artema). Nem'.... (nad drugą częścią imienia jeszcze pracuję) Urodziła się dokładnie 90 lat temu , była córką poprzedniego wodza. Szybko zaczęła wyjawiać duże zdolności szamańskie , które zaskakiwały nawet główną szamankę plemienia. Od najmłodszych lat miała dużą bliskość ze swym szamańskim duchem, często wpadała w transy. Nikt nie wie dlaczego i jaki to miało skutek. Ze względu na dość dziwną naturę funkcjonowania tego plemienia , w duchu jego przyzwyczajeń, jej ojciec z napaści na ludzkie wioski przynosił jej księgi , które starsza szamanka uczyła jej czytać. Gdy plemię uczestniczyło w wojnie z krasnoludami, została brutalnie zgwałcona przez członka innego plemienia i tak poczęła syna Nar'losha. Podczas jednego z transów musiała dowiedzieć się czegoś, ponieważ postanowiła ona wyruszyć do Terali i zostawić w pobliżu jednej z wiosek jej syna będącego wtedy niemowlęciem. Przez wiele lat rządziła plemieniem pod nieobecność wodza, którym miał być jej syn. W między czasie przyszedł na świat jej drugi syn. Poświęcała dużo uwagi jego wychowaniu. Po latach jej syn powrócił do plemienia i został wodzem. Plemię zostało praktycznie w całości wyrżnięte podczas teralskiej masakry. Rok po tym Objawiła jej się dość dziwna wizja. Od tego czas jej plemię podróżuje na południe. Artem Jego ojcem był nieznany ork , a matka pozostawiła go przy jednej z teralskich wiosek ,gdy był niemowlęciem . Dziwnym trafem , pewien hradowy kniaź wizytował tą wioskę. Znalazł małego orka, lecz ku zaskoczeniu wszystkich , nie zabił go tylko zabrał ze sobą . Przez lata Nar był wychowywany w ukryciu przed opinią publiczną . Uczono go czytać , pisać , walczyć oraz wprawnie posługiwać się językiem powszechnym. Po wielu latach , w wyniku pewnego przypadku dowiedzieli się o nim mieszkańcy Hradu. Zażądali oni od kniazia wydania orka , lecz ten już dawno uciekł. Przez wiele tygodni podróżował on samotnie przez teralskie lasy , aż w góry . W jednym ze snów objawiła mu się wizja , wilka który w jakiś sposób kazał mu podróżować na północ . W końcu odnalazł swe plemię . Jego matka opowiedziała mu całą historię. Poznał orczą tradycję , opanował język orczy oraz zmieniło się jego podejście do życia. Honor stanął na pierwszym miejscu . Z racji na jego brak doświadczenia postanowił że nie jest w stanie w pełni przewodzić plemieniu . Głową plemienia pozostała jego matka, lecz wszystkie decyzje przedyskutowywali . Odpowiadał tez za działania militarne. Z Hradowego wychowania wyniósł duże umiejętności taktyczne. Stoczył z plemieniem wiele zwycięskich bitew. Pewnego dnia , jego plemię zostało znienacka zaatakowane i wyrżnięte. Resztki uciekły do lasu. Nar popadł w depresję . Po latach , orkowie zaczęli podróżować na południe Ivann Urodził się w zwyczajny dzień. Został wychowany w zwyczajny sposób. Objawiał zdolności magiczne więc został wyszkolony na czarownika. Matka zawsze poświęcała mu dużo czasu , dbała o to by nigdy nie groziło mu niebezpieczeństwo - była nadopiekuńcza. Wszystko zmieniło się , gdy do plemienia wrócił Ner. Matka kompletnie się od drugiego ze swoich synów oddaliła . Bardzo go to bolało . Jednego dnia , wyruszył on w wraz z częścią plemienia by napaść na pewną małą wioskę . Chciał pokazać ,że też potrafi być dobrym przywódcą. Natrafili na spory oddział żołnierzy z którym wywiązała się potyczka. Młody ork , który był po prostu tchórzem , zaczął uciekać. Nieumyślnie doprowadził żołnierzy do reszty plemienia. Ci wyrżnęli większość z nich. Nigdy nie przyznał się do spowodowania całego zajścia. Całe życie dręczą go wyrzuty. Ogólna Historia Plemienia Plemię to od dawien dawna różniło się od innych plemion orczych . Przede wszystkim stawiali dużą wagę na rozwój plemienia . Przywódcy często byli wizjonerami - na przestrzeni lat kiełkowały wielkie myśli na temat zjednoczenia orczych plemion i stworzenia prawdziwej hordy. Szamani . za sprawą jednej z szamanek zamieszchłych czasów czasem nawet kontaktowali się z ludźmi bądź ich kulturą. Jeśli chodzi o walkę , przywódcy zawsze słynęli z taktyki , na przekór bezmyślnej szarży innych plemion orczych . Oczywiście najwyższą wartością zawsze był honor , a orczość zawsze w nich była - pod skorupą rozwiniętej orczej grupy , zawsze krył się gniew i niepowstrzymana żądza krwi . Ich siłą było to ,że potrafili ją opanować. Odnosili wielkie sukcesy na polach bitew przez całe dekady. Po wspomianej w historiach masakrze , ich liczebność znacznie się zmniejszyła , lecz nadal byli prężną grupą. Za sprawą wizji szamanki wyruszyli oni na południe. Mają nadzieję na odbudowanie się w pełni . Walkę o swoje racje za swą rasę. Za honor. Zwycięstwo albo Śmierć (po orczemu: Lok'Tar Ogar ~Nem) , jak mawia wieloletnie plemienne motto. COPYRIGHT BY ARTEM Ps moje drogie OG, czy formułkę do transu też mam zatwierdzić, czy mogę sobie wymyślić cokolwiek Prim - 29-09-2014, 23:08 Witajcie, Jak pewnie wiecie- nazywam się Primrose Goldworthy i jestem, a raczej byłam niziołkową Mamcią Rodu Kupieckiego Lecorde. Po wydarzeniach na Za- Południu postanowiłam rozpocząć nowe życie, życie blisko Matki Natury. Od maleńkości byłam z nią związana, i wiadomo było, że Droga, którą wybiorę, będzie Drogą Druida. Jednakże przyjęcie przeze mnie stanowiska Mamci Rodu, osłabiło mą więź z Matką, która z każdym, spędzonym w ruchliwym mieście dniem- coraz rzadziej do mnie przemawiała. I tak z pewnością więź zostałaby przerwana, gdyby nie podróż na Za- Południe. Tutaj na nowo poczułam swą moc i moc Matki. Stare umiejętności wracały, i z każdą chwilą czułam się gotowa powrócić do dawnego życia. Pomógł mi także szaman, którego poznałam, gdy pracowałam z rodziną. Pomógł on mi dostrzec w sobie chęć wolności i odnalezienia się w świecie na nowo. Zaczęłam też pisać dziennik...i stare wizje, i marzenia wróciły. Postanowiłam wtedy opuścić rodzinę, i zmierzać wraz z nim i magiem wody Erim na północ, by rozpocząć nowe życie. Lecz i ja, i Szarłat zaczęliśmy nagle odczuwać coś niesamowitego...jakiś zew... i dziwny spokój... Głównym traktem uciekały grupy przerażonych osadników... a my? Nie spieszyliśmy się... Jakby ktoś rozciągnął nad nami niewidzialną tarczę... wędrowaliśmy...sami. W tej ciszy. Powinnam była się przejmować Petrą, Octaviem...lecz stare i mocne uczucia... zdawały się teraz niczym... A potem zaczęły się sny. Śniły się nam dziwne duchy zwierząt...i ludzi... z oczami pokrytymi bielmem... I zaczęliśmy wracać...sami nie wiedząc co czynimy... POMYSŁ NA SPOTKANIE... Od kilku dni śniły nam się też ciemne twarze...pokryte brązem... czuliśmy zapach i dotyk futra... (Wam śniły się nasze białe twarze...być może zsyłały Wam to szamańskie duchy opiekuńcze, a mnie Matka Natura...) Kiedy ujrzeliśmy w oddali orków...zrozumieliśmy. I co dziwne...nie baliśmy się, wiedzieliśmy, że nas nie zaatakują... że w jakimś sensie... szukamy tego samego. Oni również to wiedzieli. Po rozmowie z orczą szamanką (zrozumieliśmy się, nawet jeśli szamanka nie mówi Wspólnym- to mówi jej syn...), zdecydowaliśmy się na wspólną podróż. I tak... od pewnego czasu przemierzamy te ziemie i szukamy... Czy znajdziemy? Ponadto, zafascynowana bliskością nieznanej mi wcześniej rasy orków, zaczęłam opisywać ich zwyczaje, zachowanie, i mowę w swym dzienniku. I aby jeszcze lepiej ich zrozumieć, oraz poczuć się częścią plemienia, wraz z Szarłatem, zaczęłam malować na swojej twarzy plamy z brązowych i białych barwników. Orkowie także, zafascynowani rozwojem, kulturą ludzi, a szczególnie ich taktykami wojennymi (Mamcia znała na pamięć wszystkie opowieści Octavia z wojny i strategie stosowane w bitwach), zaczęli przekonywać się do nowych przybyszów. I tak podróżujemy wspólnie...i prowadzimy ten dziwny i ciekawy dialog kultur... I szukamy...ciągle szukamy... Nem - 30-09-2014, 00:05 Szamanka mówi wspólnym, ale jest strasznie zniechęcona do ludzi... powiedzmy, że Artem mnie przekonał  a tak przy okazji my będziemy czasem sobie krzyczeć po orczemu, (http://www.wowwiki.com/Orcish) przede wszystkim Lok'Tar Ogar - w każdej bitwie Artem powinien to powtarzać.... Lok-regar też może się przydać 
Prim - 30-09-2014, 00:21 Okeeej. Ale może do nas szamankę przekona fakt: po pierwsze- zrozumienia się duchów Szarłata i jej i nadania tej relacji podstawy magicznej/instynktownej.... po drugie- że i ja nie jestem człowiekiem ^^ po trzecie- że chcemy z Wami współpracować, że upodabniamy się do Was, że chcemy sie poczuć członkami plemienia?
Pamiętajcie, że i Was z nami musi coś łaczyć i Wy też musicie podtrzymać ową relację..
Nila Laurelin - 30-09-2014, 00:45 Podsumowując. W drużynie mamy: orczą szamankę wilka orka-wojownika orka-czarownika hobbitkę-druidkę człowieka-szamana Pełen przekrój! Tylko mało postaci ofensywnych, więc trzeba będzie to dobrze rozegrać i znaleźć raczej przyjaciół niż wrogów. Nem, wszystko co do transów zatwierdza Wamp, mnie nie wolno. Ja będę zatwierdzać (prawdopodobnie) to co przeprowadzisz na podstawach zatwierdzonych przez nią. 
Artem - 30-09-2014, 19:43 O sojusze się nie martwcie , mam wszystko pod kontrolą.  Problem w tym , że każdy nowy przyjaciel ,niesie za sobą nowych wrogów . Musimy uważać
Nila Laurelin - 30-09-2014, 21:38 Trzeba więc ostrożnie ważyć ryzyko. Na chwilę obecną jesteśmy dość neutralni (pomijając fakt, że raczej nikt nie kocha orków). Czy ktoś ma natchnienie wypisać nasze cele i założenia w zgrabnych punktach? Artem - 02-10-2014, 01:08 Nowa wizja sporo namieszaĺa. Jutro wypiszę w takim razie nasz szczegoĺowy plan działania. Mam już trochę pokombinowane, ale późna pora nie sprzyja pisaniu.
Marsis - 02-10-2014, 22:35 Ja jestem krasnoludem nie magicznym i mogę walczyć jeśli uda się zkombinować jakiś toporek do tarczy Prim - 02-10-2014, 23:14 Okej. Ty się znalazłeś w grupie następująco: sam podróżowałeś i zaatakowało Cię dzikie zwierzę. Jako druidka Cię opatrzyłam, leczenie trwało kilka dni, przez ten czas podróżowałeś z nami. Potem stwierdziłeś, że zabierzesz się razem z nami, a że i my potrzebowaliśmy obstawy, do jak przewidywaliśmy- trudnej misji, zgodziliśmy się. I tak podróżujemy wspólnie. Twoje imię? Klan? cokolwiek? Nem - 02-10-2014, 23:18 ekchem ja tam bym raczej zrobiła z niego zakładnika, który musi dla nas walczyć, bo inaczej go zjemy. Jeszcze go nie zjedliśmy, bo Prim nas przekonała.... Relacje ork-krasnolud bardzo xD Prim - 02-10-2014, 23:24 Co Ty na to Marsis? ^^ Marsis - 02-10-2014, 23:31 Spoko. Co do imienia to Marsis, klan srebrnego kilofa, z profesji górnik, ale potrafi w miarę walczyć Prim - 02-10-2014, 23:33 Górnik, ma ulubiona krasnoludzka profesja. Super ^^ orkowie, cieszcie się
Marsis - 02-10-2014, 23:43 Byłbym wdzięczny gdyby nie doszło do niemiłych sytuacji typu ork vs krasnolud bo w tym wypadku jestem na przegranej pozycji Prim - 02-10-2014, 23:49 spokojnie, przy mnie Cię nie zjedzą
Marsis - 03-10-2014, 19:08 Jak tak to spoko |
