Karczma pod Silberbergiem

[Aerlinn]

Z tą łopatą to zależy, jakie bóstwo. Ale faktycznie, pole do popisu, jeśli akurat znajdzie się kapłan bóstwa wyznawanego przez nieboszczyka.

[Travor]

Ja bym to widział mimo wszystko szerzej, że większość bóstw generalnie nakazuje swoim kapłanom dbać o pochówki, już nie wchodząc w szczegóły czy dana osoba tam składała temu bóstwu ofiary co weekend, czy tam raz w chwili potrzeby. To trochę zbyt... ludzkie? ... myślenie. Bogowie tego po prostu wymagają, może poza jakimś tam chlubnym wyjątkiem lub dwoma, i tyle.


EDIT: A z niepochowanych zwłok to rożne fajne rzeczy mogą się robić, bynajmniej nie tylko duchy, które byłyby chyba najnudniejszą formą, tak patrząc jak to ludzie dotychczas odgrywali

EDIT2: Chociaż po tym temacie to spodziewam się że raczej nikt nie dopuści do takich zajść Więc to raczej bardziej kwestia kadry, żeby nas od czasu do czasu stawiała w sytuacji, gdzie musimy wybrać, czy zabieramy zwłoki i ponosimy jakieś tego bolesne konsekwencje, czy też nie

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Travor-zombie
Fajna by też wyszła akcji z ...ghulami które wyczuły nie pochowane zwłoki w obozie i zaatakowały o 4 rano albo nawet nekromanta który tworzy sobie armie zombich lub inne takie tam motywy .

[Kajetan]

Travor- za te wszystkie kozy !

[Tiamat]

Może to trochę pesymizm, ale mam wrażenie że optowanie za pełnym realizmem względem martwych ciał łatwo przychodzi graczom z ciepłych, wygodnych domów i że parę osób może jeszcze pożałować tego jak będzie środek silbera, deszcz, syf, błoto i trzeba będzie nieść jakiegoś poległego tarczownika w rynsztunku. Ale to takie moje wredne wtrącenie.

[Travor]

No, ale to chyba kwestia z gatunku czy jedziemy na Silbera żeby sobie rekreacyjnie pochodzić po górach, czy jednak przeżyć COŚ, pod "cosiem" rozumiejąc sytuację mającą w granicach rozsądku wyzwolić jak najwięcej realnych emocji i doświadczeń.
Klasyczna kwestia ile ma być w tym LARPa a ile obozu dla dzieciaków. Taki "bolący realizm", jak targanie trucheł po błocie, pomijając już magię zmniejszającą wagę, nie byłby moim zdaniem jakimś niespotykanie rzadkim na Silberbergu uniedogodnieniem
A ja tam, przynajmniej od pewnego wieku, również przez to za tym obozem przepadam

[Tiamat]

Ależ ja w najmniejszym stopniu nie twierdzę, że to nie będzie fajna sprawa- dodatkowa kara za śmierć, również nie dla osoby która umarła, to świetna sprawa.

A pomarudzić można.

[Viron]

Z drugiej strony...ja sobie tego nie wyobrażam. Mimo, że Silber ma być jak najbardziej oddający realia, to targanie...kogokolwiek, ale tarczownik w kolczudze jest tu dobrym przykładem, byłoby po prostu niemożliwe. I myślę, że zepsułoby to nam grę.
Wyobrażam sobie, jak sztucznie to wygląda, gdy dwóch wojów niesie trzeciego, ledwo dyszą, a Ulundo grzecznie czeka, niby to potykając się co kroku, żebyśmy wszyscy nie poginęli drugiego dnia fabuły

[Kajetan]

No to już tak po obozie, mogę spokojnie stwierdzić, że jak dla mnie poziom odgrywania ran na Silberbergu się podniósł (ale nadal nie jest to to, co mogłoby być gdybyśmy się bardziej wczuli) Chociaż może wydaje mi się tak dlatego, że skoczyłem między dwoma turnusami i wbiłem się do ekipy weteranów.
Ale nadal jest akcja taka, że dostaje mieczem w dajmy na to brzuch, podbiega alchemik "Zasklepienie!" i leje mi za kołnierz. Ta wiem, że to nie jest wina kadry i za wiele do gadania tutaj nie macie, więc gracze-alchemicy! Nieco realizmu, zapytać się gdzie ktoś oberwał i tam wylać eliksir!
Miłym akcentem byli leczący kapłani, którzy odprawiali jakieś modły etc. Chociaż w zeszłym roku też tak było

@Reshi
Nie będę wskazywał palcem Taka ogólna rada dla każdego alchemika.

[Reshion vol 2 Electric Bo]

[Indiana]

[The124C41]

Ja raz odgrywałam ranność, ale jako że nikt nie zwracał uwagi, fochnęłam się i już potem nie odgrywałam Ale ja się starałam przy leczeniu jakoś pilnować detali: kiedy miałam ten eliksir zasklepienia ran od Nili na magistrę, to pytałam przed podaniem o typ ran, no i kiedy Sephion dostał w brzuch to mu bandaż zawiązałam na pasku a nie np. na ramieniu etc...

[Aerant]

Z leczeniem było dobrze. Poza szamanami, ale może to miało tak być, że te wszystkie "potężne duchy dzików i całej reszty silberowego zwierzyńca" leczyły jak z karabinu i to na odległość. Ale zawsze było pytanie co boli? gdzie boli? itd. Z odgrywaniem dobrze sam starałem się odgrywać i nie byłem w tym osamotniony, choć widywało się akcje typu: poparzenie na kogośtam i ten ktośtam patrzy niezbyt przytomnie po czym wiąże bandaż na nadgarstku i huzia na wroga.

[Indiana]

[A'hin]

Hę, może temat jest o odgrywaniu ran, ale chciałbym się tu podzielić moim spostrzeżeniami na temat leczenia, głównie kapłańskiego. Podczas takich akcji jak walka z magistrą, oblężenie na szańcu etc. gdzie ludzie odnosili dużo ran, strasznie nie podobały mi się już wspomniane akcje typu: podbiega kapłanka i krzyczy "vere silva cośtamcośtam- o silvo ulecz tego czarownika- uzdrowienie", potem 3 minuty niezdolności do walki i huzia. Podczas jednej takiej akcji bywało ze dostałem z takiego "karabinku leczącego" z kilkanaście razy. Wydaję mi się że takie sytuacje można rozwiązać na nieco inny sposób. Np. 2 kapłanów i 1 wojownik zbierają wszystkich rannych z pola bitwy w jedno miejsce, np. pod jakieś drzewo. Tych rannych jest tam załóżmy 8. Kapłani zaczynają odprawiać jakiś uber rytuał, a nie 1 zdanie "vere silva costamcostam". Po czymś takim na rannych nie obowiązywało by już to (według mnie strasznie sztuczne) 3 minuty niezdolności do walki, ze względu że był by uleczony przez boga tak naprawdę, a to nie byle co.

Chodzi mi o to że uzdrowienie magiczne (nie alchemiczne) powinno być czymś super, a nie tylko 28 już z kolei odklepanym czarem. W końcu zrasta ci się noga! Dude, normalnie to trwa kilka tygodni! Wiem że oduczenie graczy korzystaniach z takich "czarów-karabinków" nie jest łatwe, ale wydaję mi się że wpłynęło by to bardzo pozytywnie na klimat bitew na silberze.

[wampirka]

Gdyby z leczeniem było tak jak mówisz, to walka z magistrą trwałaby trzy minuty. No może pięć.
Ciężko jest rozwiązać ten problem. A alchemia to niby co? Powinna trwać dużo dłużej, bo niby mało w tym magii, a dodatkowo powinno to jedynie PRZYSPIESZYĆ naturalne procesy regenaracji.
Więc po takim eliksirze "zasklepienie rany" powinno się mieć raczej całą bitkę z głowy.
A o te dwie minuty trudno.

[Abel]

Jakby miały być takie zasady, to szlak bojowy nie miałby sensu. Kaboom.

BTW. Jak po walce z kultystami w nocy "pięknie" odegrałem swoją ranę, to zostałem potraktowany właśnie taką "klepaną" formułką, ale spoko, takie są prawa dżungli

[Powój]

Może z opóźnieniem się wypowiem, ale w sumie mogę wtrącić do tematu moje spostrzeżenia. Było kilka takich sytuacji, gdzie po prostu w pewnym momencie człowiekowi się odechciewa odgrywać te rany. Bo o ile, po przypalaniu biodra (Ignatus, dzięki za świetne leczenie, już wiem czemu nie lubię magów ognia) to jeszcze znalazł się ktoś kto podtrzymywał moją postać i pomagał jej iść, o tyle w innych sytuacjach tego nie było. Chociaż okej, rozumiem, jak ktoś mi przypieka biodro, to jeszcze się wydarłam na tą osobę, co mogli niektórzy zauważyć. Ale jak ktoś kuleje, albo trzyma się w pół, oddychając z trudem i kaszląc, to pada stwierdzenie "nie opóźniaj marszu", "nie odgrywaj i tak nikt tego nie robi" etc. A to już boli.

[Indiana]

[Sephion]

[Onfis]