Karczma pod Silberbergiem

[Leite]

Odświeżę temat (nie mam pojęcia jak się nazywają okoliczne góry itd, więc opiszę akcjami)
Bardzo ładne było na moście i za mostem, gdzie szliśmy na "spotkanie" z szamanką a wpadliśmy na Laro (ten most bez brierek). Inne miejsce, to tam, gdzie zbieraliśmy przewożoną dzikuskę. Jeszcze inne, to jak szliśmy na spotkanie z szamanką i próbowaliśmy jej wyjaśnić, że nie damy jej do Laro (co mag wody wykrywał rzekę i wszyscy wcinami maliny), wtedy szliśmy na szczycie takiej góry, gdzie była łąka ;3
Kolejna to gdzie zbiegaliśmy do krasnoludów (co możnabyło się zabić) tam łądnie było, a następna to gdy szliśmy do ruin wioski Laro, to tam po drodze przez jakiśtam odcinek nie było lasu. Tam było ślicznie.
A i tak najbardziej chwyciło mnie siedzenie na Warowni w nocy czy przy ognisku (polecam od 6 do 8 gdzie na warcie nikt nie stoi )

[Prim]

A ja się dołączę
Bardzo mi się podobał ów most bez barierek, bo go widziałam po raz pierwszy
Droga do kuźni Laro (a w zeszłym roku do Pani Ciszy) jest naprawdę urokliwa i cudna...
Ale jednak i tak zawsze w pamięci mi pozostaje ten trakt, gdy po jednej stronie mamy wzgórze i las, a po drugiej w dole światła osady... Na tym odkrytym terenie zawsze najładniej prezentują się gwiazdy

Nieśmiertelna Warownia z czarem ogniska- jest myślę w marzeniach każdego Silberowicza czymś, do czego się wraca pamięcią... I odlicza dni do obozu

I jeszcze dziury. Dziury żądzą. I włażenie do nich również...
Zdecydowanie w plebiscycie wygrywają głębokie dziury gór Srebrnej