Karczma pod Silberbergiem

[Szrapnel]

Na schodach walczyć nie lubię. Powoli, z bronią w pogotowiu, wchodzę do gabinetu.

[Indiana]

No są, takie proste półki... Dupa nie barykada generalnie.

Zbiegając na dół widzisz jakiś cień, który właśnie wszedł do gabinetu (w prawo od schodów, w lewo jest zejście do piwnic). Z piwnic słychać odgłos buszowania (tłuczone szkło? )

Szrapnel - wchodzisz do gabinetu, jest ciemno jak w du...żej kazamacie. Naprzeciw masz biurko, tam stoi świeca i zapałki. Robisz dwa kroki do przodu i słyszysz szelest i czujesz ostrze grotu na nerkach.
- Ruszaj, patałachu - szepnął ktoś niewyraźnie - Do przodu, do biurka! Już! Masz mi znaleźć list przewozowy, ale w tej chwili! Listę rzeczy z numerami skrzynek czy coś...

Na korytarzu dudni echo zbiegającego z góry Ysgarda.

[Szrapnel]

Szybko modlitwa do każdego boga, który akurat słucha. Krok w stronę biurka, "przypadkowe" potknięcie się i głośne przekleństwo. (Mam nadzieję że Ysgard usłyszy bo inaczej już po mnie)

[Szamalchemik]

No to co... patrzę w prawo, widzę nic. Z piwnicy słyszę szuranie... no to do piwnicy!
- Psia mać! - słychać głośne przekleństwo z tyłu. Odwracam się i wbiegam do gabinetu tylko po to, żeby ...

[Indiana]

... dostać w paszczę kolbą kuszy. Zaświecilo, zaszumiało, coś ugryzło cię w krzyże...
Nie, wróc, to był kopniak.

- Dość tego, do jasnej cholery!!!! - tym razem głos był wyraźny, donośny i świdrujący (kurczę, nie wiedziałeś, że złamany nos jest taki upierdliwy, ciągle farbuje!) - Gleba! Na glebę, już! Ręce na głowę!

Wykonaliście to pospiesznie. Zanim połozyliście się na dywanie, ktoś wepchnął do pomieszczenia Kriss, która przeturlała się przez sofę przy biurku (było coś widać, chyba ktoś ma kaganek), odwinęła się napastnikowi z głośnym plasknięciem, ale ostatecznie wylądowała obok was.

- Dość tego! Nie mamy nic do Kompanii. Potrzebujemy tylko przedmiotu! Artefaktu. Nic więcej. Nic się wam nie stanie.

Przypomnieliście sobie te szeptanki napastników na temat zabicia tych, którzy usłyszą, czego szukają...

[Szamalchemik]

- No to zejdźcie i go weźcie zamiast nas bić! - krzyczę. Zastanawiam się, jakie są szanse na ucieczkę. I czy chłopaki byliby w stanie nas uratować, gdyby przyszli.

[Indiana]

- Nie graj głupszego niż jesteś - syknął jeden z napastników - Nie znajdziemy kamienia bez waszych pieprzonych rejestrów i sygnatur.
- Kamienia? - pisnęła Kriss - Tu jest pierdyliard kamieni! Zdecydujcie się, o co wam chodzi, to wam to damy! Auuuu!!! - wrzasnęła, gdy jeden z napastników nadepnął jej na dłoń - Jaki kaaaaamień??????

Zapadła chwila ciszy, słychać było przyspieszone oddechy bandytów, zgrzytanie zębów Ysgarda i fukanie Kriss.
- No dobrze - odezwał się w końcu ten z kuszą - Tablica z kamienia, wyrytego w znaczki tubylców. Nic wielkiego, prywatny kolekcjoner za gigantyczne pieniądze. Na pewno to rozumiecie. Które wie, gdzie jest...?
- Nie pakowałam żadnej tablicy- załkała lekko Kriss - Pomogłabym , ale nie wiem...

[Szrapnel]

-Kurna Ysgard, które to było pudełko? Jestem pewien, że jedno z przedmiotami niemagicznymi - powiedziałem z wściekłością.

[Pedro]

Jedna z osób która nad wami stoi podeszła do krasnoluda. Postawiła nogę między jego łopatkami mocno przyciskając go do ziemi. Szrapnel kątem oka dostrzega, że ten mężczyzna trzyma w ręku ręczną kuszę.
- No właśnie Ysga czy jak ci tam. Gdzie jest to pudełko? - zapytał stawiając cały ciężar ciała na łopatkach Ysgarda.

[Szamalchemik]

- Dobra, dobra! Tylko weź ze mnie zejdź! - szybko odpowiadam. Wstaję i kieruję się do piwnicy, licząc stojących w pobliżu napastników. - Z jakimś światłem byłoby dużo łatwiej znaleźć, wiecie? - dodaje starając się unikać wszechobecnych kawałków szkła rozbitych po podłodze.

[Pedro]

Nieznajomy zdejmuje z krasnoluda stopę ale gdy ten się podnosi z powrotem go dociska.
- Gdzie Ci tak prędko? Ręce do tyłu. - po chwili dodaje- Wszyscy!
Wiążą wam i Kriss ręce za plecami, a następnie podnoszą do góry Ysgarda i Szrapnela. Sznur wydaje się być mocny, ale kto go tam wie. Ręce związane są tak, że od węzła na rękach odchodzi dłuższy kawał liny za który trzymają was jak na postronku.
- Mała tu zostaje, na wypadek jakbyście coś kombinowali. Nie chcemy was zabić, więc bądźcie spokojni. Albo się pogniewamy.
- Mała to jest twoja pała. - odwarknęła Kriss zarabiając przy tym kopniaka w nerkę.
Wychodząc z pokoju Ysgard, naliczasz 3 postaci. Ciężko powiedzieć czy jest ich więcej bo nie dali wam czasu na rozglądanie się.
Schodzicie powoli do piwnicy, jeden z napastników niesie za wami latarnię.
- Prowadźcie. - rozkazuje ten który stał wcześniej na krasnoludzie.

[Szamalchemik]

Idę w kierunku skrzynki z ową tablicą zatrzymuję się i rozglądam dookoła. Odwracam i udaje w kierunku skrzyni z przedmiotami magicznymi i mówię: - To chyba była ta... nie pamiętam dokładnie.

[Pedro]

- Ta? - jeden z dwóch gości co z wami poszli pokazał palcem na skrzynię którą wskazałeś. - Zobaczymy, lepiej by to tam było, bo jak nie... - groźba pozostała niedopowiedziana.
Mężczyzna podszedł do skrzyni, z długiej torby zawieszonej na plecach wyciągną łom i zaczął podważać wieko. Drugi facet w tym czasie ma was na muszce kuszy. Po chwili wysiłku gwoździe puściły. Napastnik zaczął przeszukiwać skrzynię, po chwili jednak stwierdził że tablicy tu nie ma. Podszedł do Ysgarda i spojrzał mu w oczy, w ręce trzyma łom. Ponad maską zakrywającą dolną część twarzy widać oczy pełne złości.
- Jaja sobie z nas robisz? - krzyknął. - Albo pokażesz nam gdzie to jest, albo nasz kolega zabawi się z waszą koleżanką na górze!

[Szrapnel]

-Przestań zgrywać bohatera, którym nie jesteś - rzuciłem do Ysgarda
-Tablica jest tam - powiedziałem wskazując na właściwą skrzynię - Weźcie ją sobie i idźcie w cholerę

[Pedro]

- Podejdźmy więc i sprawdźmy. - rzucił do towarzysza jeden z włamywaczy, ten z łomem. Wziął latarnię stojącą na jednej ze skrzyń obok i podszedł do wskazanej przez Szrapnela skrzyni. Postawił latarnię obok, podważył łomem wieko i już po chwili szperał w jej wnętrzu. W tym czasie człowiek z kuszą pokazał wam by pójść w tamtym kierunku. Po około pół minucie wyciągnął ze skrzyni to czego szukał. Podniósł ją do góry i patrzył chwilę na nią urzeczony.
- To to. - spakował ostrożnie tablicę do torby i podszedł do Smoczych.
- Dziękujemy za współpracę. Była bardzo owocna. A teraz, jeśli pozwolicie musimy się zabierać.
Po tych słowach podniósł łom i mocno uderzył Szrapnela który stał bliżej, w głowę powalając go na ziemię. Ysgard w tym samym momencie poczuł mocne uderzenie w potylicę i również padł bezwładnie na ziemię. Czujecie pulsujący ból głowy. Widzicie jak napastnicy biegną w stronę wyjścia. Ten z kuszą krzyczy:
- Zwijamy się!
Po kilku sekundach słyszycie odgłos zbiegania ze schodów i szybką rozmowę, a w następnej sekundzie krzyk Kriss:
- Gońcie ich! Nie dajcie im uciec!

[Szamalchemik]

Przepalam sznur (magia ognia), rozwiązuję i puszczam się biegiem za nimi, uważając, czy nikt nie stoi za zakrętem, drzwiami itp.

[Szrapnel]

Sięgam do cholewy buta po nóż i zaczynam przecinać więzy, następnie powoli wstaję trzymając się za głowę zmierzam do gabinetu po moją broń.
-Najwyżej później ich poszukam - rzucam w przestrzeń.

[Pedro]

Głowy bolą was obu. Macie szczęście, że ewidentnie nie wiedział jak uderzać. Inaczej leżelibyście nieprzytomni. Ysgard, po kilku sekundach ogarnąłeś się na tyle by przepalić więzy. Wstałeś i wciąż lekko się zataczając pobiegłeś na górę.
Szrapnel, masz związane od tyłu ręce. Nie jesteś w stanie sięgnąć go cholewy.
Słyszysz odgłos butów wybiegających przez drzwi. W tym chwilę przed tobą zbiegła z piętra Kriss.
- Gdzie Szrapnel? Trzeba ich gonić. Wiesz co nam zrobią ci z góry jak się dowiedzą że daliśmy się obrabować?! - Kriss krzyczy na ciebie. Bardzo się widać przejęła całą sytuacją.

[Szrapnel]

—Przestań się wydzierać i pomóż mi się rozwiązać do cholery! Jak już to zrobisz to skończę po broń a potem się zobaczy - odparłem z irytacją w głosie.

[Pedro]

Ysgard, gdy byłeś już na schodach usłyszałeś krzyk Szrapnela.

[Szamalchemik]

(Jak pisałem swój, twojego jeszcze nie było) Zbiegam szybciej na dół i patrzę co idiota sobie zrobił.

[Pedro]

Ysgard, widzisz jak Szrapnel leży ze związanymi rękami i próbuje coś z tym zrobić. Słyszycie też z góry krzyk Kriss:
- Szybciej patałachy bo uciekną! Lecę po waszą broń, a wy tu w tej chwili na górze jesteście!

[Szamalchemik]

Wyciągam nóż z jego buta (nigdy jeszcze mu się nie przydał, nie wiem po co go tam trzyma ) i rozcinam więzy, pomagam mu wstać i biegnę z nim na górę.

[Pedro]

Rozcinasz więzy. Obaj możecie teraz biec na górę. Tam czeka już na was, wyglądając przez okno Kriss. Jak tylko podchodzicie wręcza wam w pośpiechu ekwipunek.
- Biegiem za nimi, pobiegli tam w lewą stronę. Jest tłok, więc daleko nie mogli uciec! Biegiem, ja tu zostanę i zajmę się Fiksem.

[Szamalchemik]

Zakładam pas z pochwą z mieczem, wypadam z budynku, skręcam w lewo, puszczam się biegiem. Próbuję przedrzeć się przez tłum.
- Przejście dla krasnoluda, ludzie!
Staram się nie zgubić tropu napastników i biec jak najszybciej, tratując kilka osób przy okazji.

[Szrapnel]

Pochwa do pasa , miecz do ręki i szybko z budynku na lewo. Wybiegając krzyczę:
—Widzimy się na kolacji!
Widząc spustoszenie zostawione przez Ysgarda jeszcze przyśpieszam krzycząc:
—z drogi!

[Pedro]

Ysgard, wybiegasz z domku na ulicę i pędzisz w stronę wskazaną przez Kriss. Szrapnel, wybiegasz zaraz za krasnoludem. Dobiegacie do nadbrzeża patrząc w lewo gdzie mieli uciekać rabusie. Po chwili udaje ci się Ysgard, dostrzec ponad głowami ludzi, biegnące postaci. Zostawiają za sobą potrąconych przechodniów których jest już całkiem sporo. Zaczyna się powoli dzień i ludzie zaczynają tłoczyć się w porcie.

[Szamalchemik]

- Tędy! - krzyczę do Szrapnela i biegnę za zbiegami. Staram się dopatrzeć który z nich niesie pakunek i biec za nim, w razie, gdyby się rozdzielili.

[Szrapnel]

Wychodzi na to że ja biegnę za Ysgardem.

[Pedro]

Przeciskacie się między ludźmi. Szrapnel, masz ułatwione zadanie, bo biegnie za krasnoludem który tworzy w tłumie ścieżkę. Ysgard, przebijasz się przez tłum ludzi. Ścigają was krzyki, klątwy i bluzgi potrąconych przez ciebie osób. Po kilku zauważasz jak ścigani dobiegają do placu Głównego wbijając się między ludzi i stragany. Dostrzegasz tego który biegnie z pakunkiem na plecach. Są od was jakieś 20 metrów. Chyba mają lekkie problemy z przebijaniem się między ludźmi.