Karczma pod Silberbergiem

[Pedro]

Nem, ciężko Ci stwierdzić dokładnie. Jesteście w jaskiniach, więc dźwięk niesie się bardziej niż na powierzchni. Z drogiej strony cele nie są przy samym centrum. Możesz założyć, że jeśli mocno hałasować to usłyszą was w tunelach którymi szliście. Czy dalej aż do miasta, nie masz pojęcia.

[Leite]

Wstaję, kapłan mnie wkurzył. I to ostro.
-Ty cholerny człowieku - pluję tym słowem. - Nie masz żadnego po..pojęcia o tym, co ja żyłam. Żadnego! Mam około 4 razy więcej życia od ciebie za sobą a ty z posu..posuwaną kpiną "co ja takiego w życiu przeszłam"?? I nie zwij mnie dzi..dzieckiem. Zostawiłam za sobą więcej, niż twój m..mózg może wiedzieć. Wiem, co to po-świę-ce-nie. Nie jestem tchó..tchó..tchórzem ale lepiej planować wyjście niż siedzieć na dupie i gadać o bogach, co kogoś zo..zostawili. Jeśli masz jakiś plan, to czas, byś się powiedział. Czekam na to.
Po ostatnich słowach siadam i oddycham głęboko. Nie mogę pozwolić, by ktoś mnie więcej wyprowadził z równowagi. Aczkolwiek ten kapłan powinien być ostrożniejszy, gdy się do mnie odzywa. Albo kogokolwiek, każdy może stracić tak wiele w ciągu tygodnia.

[Sleith]

Wstaje za elfką i łapie ją prawą reką, jednak lewa daje o sobie znać, przez co szarpie lekko elfkę, po ułamku sekundy łapie sie za ramię.- zostaw kapłana, nie rozumiesz ludzkiej wiary.... poświęcenia ludzkich kapłanów dla bogów. -wyrzuca z siebie z bólem(wywołanym przez ramię). Po chwili kontynuuje- nie wątpimy w twoje 'doswiadczenie życiowe' jednak jest ono wyniesione z podziemi, jak sądzę. Tutaj życie wygląda troche inaczej. Jak pożyjesz jeszcze parę lat to zrozumiesz....ale jak na razie sie na to nie zapowiada, za bardzo się unosisz. Strażnicy gotów Cię usłyszeć~
milczy przez chwilę-Kapłanie mógłbyś mi wytłumaczyć o co z tą szamanką chodzi? To ta która ma wiele wspólnego z tymi starymi bogami? Za dużo sprzecznych opini i niewiarygodnych informacji usłyszałem....a tak wogóle któremu bogu służyłeś?

[Akinori]

Całkowicie zignorował Elfkę.
- Byłem orężem Rega przez całe moje pieprzone życie - odpowiedział krótko - O szamance wiem tyle co usłyszałem od tej dziewczyny - wskazał na Nem - Ona spotkała ją w przeszłości, a ja zobaczyłem i poczułem jej moc dopiero w tych jaskiniach. Słyszałem też w jaki sposób obchodzi się z porwanymi. Wnika w głąb ich umysłów i wysysa wiedze niczym duszę, i pozostawia tylko pustą skorupę.

[Sleith]

Rozchylił usta w lekkim zdziwieniu. Po chwili odezwał się-więc osoby uczone i ta epodziemna i elf są osobami dla niej cennymi, ale my!? -Tu jakby mówiąc sam do siebie- że też te elfy muszą się wszędzie wepchnąć, a jeszcze podziemne. Ostatnio same z nimi kłopoty, wpierw posterune-tu ugryzł się w język. <" a jesli ta elfka tam była?-tu zaczął bacznie przyglądać się elfce- Gdyby nie podziemniaki i odwrócenie naszej uwagi, może rytuał z bogami by się nie udał. Sam nie bylem w stanie zatrzymać imperialistow">
-Jeśli to ma związek z bogami to także, Ty `Sedzio`, jesteś dla niej bardzo wartościowy......w każdym bądź razie trzeba sie stąd wydostać.

[Bryn]

Przykucam w kącie jaskini. Siadam na zimnej, mokrej podłodze jamy. Staram się znaleźć jakąś w miarę wygodną pozycję do siedzenia. Zaczynam bardzo cicho nucić laryjską mantrę. Modlę się w myślach "Przodkowie i bracia, po raz kolejny zwracam się do was o pomoc. Jestem uwięziony głęboko pod ziemią. Szamanka, która mnie tu więzi, podobno wysysa dusze, zabierając je i zostawiając same ciało, jak skorupy z jajek. Proszę, przodkowie, wspomóżcie mnie jakkolwiek możecie, bo jeśli to prawda, to mogę nigdy już nie trafić do Ikni. Użyczcie mi swojej mądrości i wsparcia w nadchodzących godzinach i dniach, tak, aby udało mi się uratować z tego ciemnego miejsca. Nie pozostawiajcie jednego ze Wspólnoty opuszczonego w tak złej sytuacji." Takimi słowami modlę się w transie. Modlę się tak przez około godzinę, a jeśli to nic nie da, to dłużej.

[Leite]

Wyrywam rękę z uścisku mężczyzny.
-Podziemia owszem ale czemu myślisz, że nie byłam do góry?
Siadam i milczę długo.

[Pedro]

Odzywa się barczysty facet:
- Nie krzyczcie tak głośno. Strażnicy mogą się zdenerwować. Jeśli chcemy się stąd wydostać to zamiast się kłócić, trzeba współpracować.
Mężczyzna podchodzi do waszej grupki.
- Mam dość rozpaczy. Musimy wymyślić sposób na wydostanie się stąd. Zauważyłem, że już się rozglądaliście po celi. Coś ciekawego dostrzegliście?

Cadan, wznosisz modły do Ikni przez dobre 3 godziny. Tocząca się w międzyczasie kłótnia współwięźniów ledwo do Ciebie dociera. Zacząłeś wątpić, że to coś da. Tuż przed tym jak miałeś się poddać poczułeś, że musisz otworzyć oczy i spojrzeć w stronę wyjścia z celi. Między deskami dostrzegasz dziwny, przytłumiony blask. Wstajesz i podchodzisz do ściany. Zauważasz, że to jakiś kamyk lśni na podłodze. W głębi korytarza dostrzegasz kolejny. Strażnik który stoi w pobliżu wydaje się nie dostrzegać światła.

[Leite]

Proszę mężczyznę rannego w rękę, by wszystko opowiedział temu, co do nas podszedł, bo jak ją się zabiore za mówienie, nikt mnie nie zrozumie. Następnie patrzę podejrzliwie na laro, który na coś patrzy.
-Widzisz tam coś?

[Nem]

/Pedro, jak jest u mnie teraz z maną? Zanim poszłam spać było jakieś 11-12 pkt./

[Bryn]

<ja na coś patrzę? O.o o co chodzi?>

[Nem]

/nad Leite masz post Pedro.../

[Pedro]

Cadan, skracam czas twojego transu do godziny. Żeby nie było zbyt dużych dziur.
Reszta poza Cadanem, spędziliście ten czas na rozmowach, kłótniach, odpoczynku lub czym tam chcieliście. Niedługo po tym jak Wergundczyk się do was dosiadł, Cadan zaczął czegoś szukać za ścianą z desek.

[Sleith]

<Patrzy przez chwilę na barczystego faceta, jakby był widmem. Ledwo co docierają do niego słowa podziemnej.>
-Rozważamy wyjście z tej celi. Jaby poluzować czumś, zawiasy możnaby dźwignąć drzwi. Jednak trzeba będzie także zająć się strażnikami, albo sprytnie odwrócić ich uwagę.

[Nem]

Nie spała już od kilku minut. Leżała z zamkniętymi oczami w bezruchu słuchając tego, co się dzieje dookoła. Usłyszała głos Esu. Więc drzwi da się otworzyć. Co z resztą…? Myślała tak jeszcze kilka minut, po czym się podniosła i podeszła do Cadana.
-Nie mamy czasu - powiedziała szepcząc. - Jak chcemy stąd wyjść, to teraz. Z drzwiami sobie poradzimy, gorzej ze strażnikami. Wiem, że psionicy mogą rzucać iluzję. Powiedz mi, jak silną iluzję mógłbyś rzucić na tych strażników i na ilu z nich? Gdyby udało się rzucić coś, co pozbawiłoby ich broni to moglibyśmy spróbować się bić i w sumie nawet mielibyśmy szansę, albo gdyby się ich uśpiło na jakiś czas, moglibyśmy każdego zamknąć w kręgu. Jeśli ty byś zrobił rytuał, żeby wzmocnić zaklęcie, ja mogłabym spróbować ich unieszkodliwić.

[Sleith]

<Chwilę myśleni nad sposobem walki z strażnikami. Podczas której wymyślał i odrzucał różorakie pomysły uzycia magi życia iluzji i zwykłej walki. Oczywiście ze względów małego obeznania w magii wiekszość magicznych pomysłów odrzucił. Jednak i w zwykłych wojskowych i nie tylko wojskowych odrzucił sporo pomysłów ze względu małego rozeznania w terenie poza celą. "Z cichym wyjścem moze być problem, wekszość z nas nie jest w pełni sił -spojżał na drzwi- A otwarcie drzwi także narobi chałasu">
odzywa się do rosłego meżczyzny- pomóż mi szukać wszelakich przedmiotów zdatnych do walki. Może któryś z nich jakos przemycił coś ostrego..metalowego- machnął ręką w stronę innych wieźniów, przy czym pożądnie lecz z możliwie mocnym zaciśnięciem ust jęknął "Głupia rana wciąż macno daje o sobie znać"- a może którąś z desek dałoby się wyrwać?
(ściany i podłogę mamy z desek, tak ?)
Po tych słowach zaczyna przeszukiwać ściany i podłogę w poszukiwaniu luźniejszych desek. Takich z których możnaby zrobić improwizowaną pałkę lub innych ostrzejszych kawałków, które można by wbić strażnikom.

[Pedro]

Sleith, sprawdzasz ściany celi. Podłoga to skała usypana odrobiną słomy. Wiele w niej nie znajdziesz. Gdy jednak tak szperasz po ścianie zauważasz między szczelinami, że gdzieś waszych strażników wywiało. Zostało 2. Po kilku minutach przeszukiwania zauważasz, że jednak z desek prawie odpada od ściany. Z ranną ręką nie uda Ci się jej oderwać, ale ktoś inny pewnie takiego problemu już mieć nie będzie. Zauważasz, że mężczyzna z którym mieliście się rozglądać, chodzi od osoby do osoby i rozmawia z nimi zamieniając kilka słów.

[Akinori]

- Sądzę że mamy szansę zabić szamankę. Jestem prawdopodobnie pierwszy w kolejce na "przesłuchanie". Magini życia - zwraca się do Nem - czy dała byś radę zrobić ze mnie broń? Bombę albo coś co wykończyło by szamankę w momencie gdy będzie mnie przesłuchiwać. Jestem gotowy się poświęcić.

[Sleith]

<Rozglada sie przez chwilę po celi. Jak tylko zauważył elfa wpatrzonego w ścianę zainteresował się tym i podzszedł do niego. Może zauważył, co odciągnęło strażników. Rusza w jego stronę.>
-hej elfie......yhh...Candan Cię zwą, dobrze pamiętam? Zauważyłeś coś tam? Strażnicy zniknęli, zostało 2. A na ścianie znalazłem obluzowaną deskę.....niestety sam nie dam rady ją wyrwać. Pomożesz?

[Nem]

- Nie mam takiej możliwości, a szamanki nie zabijesz. Jej bariery ochronne są nie do przebicia, poza tym chyba lepiej ją omijać. Jeśli chcemy przeżyć to musimy stąd uciec. TERAZ - usłyszała głos Esu i kiwneła głową w jego stronę. - Idź mu pomóc.

[Bryn]

- Tam, na ziemi, coś się błyszczy. Zobaczymy co to, jak wyjdziemy z celi - odpowiadam magini. - Skoro zostało ich tak mało, to jest okazja do ucieczki. Mógłbym spróbować ich jakoś omamić na chwilę, ale nie jestem w stanie utrzymać iluzji dłużej niż kilka sekund. Trzeba ich szybko wykończyć. Miałbym dużo większe możliwości w kontakcie z nimi. Pamiętajcie, że trzeba stąd uciec jak najszybciej, jak najdalej od tej szamanki. - Dostrzegam, że ten ranny człowiek szarpie deskę przy ścianie, po czym zadaje mi pytanie. Powtarzam mu to, co odpowiedziałem czarodziejce i dodaję - Spróbuję to wyrwać. Czy ten człowiek coś znalazł? - wskazuję na rosłego mężczyznę wypytującego ludzi w celi.
<wybaczcie, że tak długo trwało, po przerwie świątecznej powinienem normalnie odpisywać >

[Leite]

Obserwuję i przysłuchuję się dyskusji. Patrzę na rzekomy ślad na ziemi ale nic nie widzę. Wyprzedzam Laro i pomagam rannemu wyciągnąć deskę ze ściany. Potem patrzę na resztę i pytam;
-Mogę jeszcze jakoś pomóc?

[Pedro]

Podchodzi do was rosły mężczyzna.
- Nic nie mam, ale tamten - wskazuje na drobnego chłopaka siedzącego pod ścianą - ma mały nożyk. Ale nie chciał oddać. Macie już jakiś plan?

Cadan, po chwili wysiłku, utrudnionego tym by deskę wyrwać w miarę cicho, trzymasz deskę z wbitymi w nią 4 gwoździami, po 2 na każdym końcu.

[Nem]

- Esu jak ramię? Dacie radę otworzyć te drzwi? Cadan jak otworzymy drzwi i strażnicy będą blisko ty rzuć iluzję, a ktoś inny - zerknęła w stronę rosłego mężczyzny - niech szybko ich uciszy tą deską. Sefi rozumiem, że znasz te tereny i w miarę szybko poprowadzisz nas do wyjścia. Musimy się spieszyć zanim wróci reszta strażników.

[Sleith]

(tak... weźcie sie tu jeszcze pozabijajcie, o to kto pomoże wyrwać deskę ze ściany)
-Jak nim nie ruszam to specjalnie nie aje się we znaki, ale- tu porusza lewą ręką i przeklina przy tym soczyście-.....myślę, że bardziej przydatny będę jak mi dacie pałkę. Chyba, że wyleczysz mi rękę, jesteś już w stanie cokolwiek z nią zrobić? Drzwi powinny wyrwać sie z zawiasów pod uderzeniem całym ciężarem ciała jednego dwóch meżczyzn. Takie zagranie pozwoli nam oszczędzić czas, jednak troche nachałasujemy.
Teraz zbliża się do elfki i zaciąga na stronę, cicho zaczyna mówić- tamten młody siedzący pod ścianą, ma ponoć przy sobie ostry przedmiot. I wartało by grupa uciekająca by go miała, na start pomoze ze strażnikami.

[Nem]

- Pokaż mi ją - zdejmuje bandaż i dokładnie przygląda się ranie. - Nie ma się co dziwić, że się cały czas cię boli, jest dość głęboka... Zaciśnij zęby, bo teraz zaboli bardziej - złożyła dłonie na ranie i wyszeptała eraldaceta muthu indargari. - Ten ból zaraz przejdzie i ręka będzie sprawna. Panowie - zwróciła się do kapłana i Calida - bierzcie się za te drzwi, Cadan przygotuj zaklęcie.

[Leite]

Podchodzę szybko do chłopaka pod ścianą. Mrużę oczy.
-Pożyczysz nam go czy raczej nie? - pytam niewinnie. Jeśli chłopak się nie zgodzi, najpierw poinformuję, co może ten nóż dla nas zrobić. Potem ze mogę spróbować go wyprowadzić na powierzchnię. Potem go wystraszę a jeśli i to nie zadziała to mu go po prostu zabiorę.

[Pedro]

Chłopak popatrzył na Ciebie przestraszony. Wydajesz się być dla niego co najmniej straszna.
- A... ale zabierzecie mnie ze ze sobą? Słyszałem co ga.. gadaliście. Chcecie uciec. A ja nie chcę tu zostać.
Chłopak trzyma nóż mocno przy sobie.

[Leite]

Wzdycham ze zniecierpliwieniem.
-Skoro drzwi będą...nie-w-zawiasach to każdy wyjdzie. Myślę, że ci...zgodzą się, żebyś szedł z nami.
Przyglądam mu się uważnie(jak wygląda?) i czekam.

[Bryn]

W odpowiedzi kiwam Nem głową i w myślach przygotowuję formułkę iluzji i czekam, aż wyważą drzwi.