Karczma pod Silberbergiem

[sars]

Nałożone na sambojowe kniaziątko więzy okazały się być zbyt słabe, bym mogła w pełni przejąć nad nim kontrolę. Z tego powodu, nie pozostało mi nic innego, jak wrócić, pod przebraniem i w tajemnicy w rejony, już odrobinę mi znane - do Terali Wschodniej. Towarzyszycie mi Wy, ludzie zaufani, którzy, mam nadzieję, będą gotowi tak jak ja, poświęcić się tej sprawie.
Należy wam się słowo wyjaśnienia. Czemu akurat w tym miejscu wylądowaliśmy. Wiem, że na tym terenie ukryty jest artefakt, Aramedicon pozwalający wzmacniać więzi magiczne. Szkopuł polega na tym, że nie wiem, gdzie dokładnie, a wyśledzenie go nie należy do prostych zadań. Mam nadzieję, że z Waszą pomocą zadanie zostanie wykonane, będziemy mogli wrócić do siebie, a mój misterny plan przejęcia władzy nad dzieckiem zostanie niezachwiany.

[Pedro]

Ponieważ nie byłem na obozie to nie bardzo się orientuje. Mógłby mi ktoś wytłumaczyć co to za dziecko i po co je kontrolować? No chyba że nie muszę tego wiedzieć bo jestem tylko kimś do ochrony.

[Sephion]

Wygląda to tak, że obecna żona wojewody Dragana, który de facto ma najwięcej do powiedzenia w Terali, była w ciąży. Dragan usynowił dziecko, ale przed jego urodzeniem Maharani (czyli Sara) rzuciła na nie astrologiczne zaklęcie "wiążące" z nią dziecko. No, tylko że związało niezbyt skutecznie, jak widać powyżej. I tu już jest nasza działka.

[sars]

Dziękuję bardzo za przejrzysty skrót :p w razie jakichś pytań służę odpowiedzią, ofkors

[Sephion]

Na ewentualnie pytania co do Aramediconu mamy czekać aż do wprowadzeń fabularnych?

Proponuję zastanowić się co nieco nad celami innych grup i tym co może nam z ich strony grozić.

1. Założę się o dużą sumę, że możemy gdzieś trafić na patrol teralski, być może włącznie z Kietliczami. Jeśli pojawią się Ci ostatni, to można popróbować dyplomacji, pomoc udzielona przez nas Draganowi jest mam nadzieję dalej ceniona. Jednak jako że Maharani nie jest na tych terenach raczej mile widziana (chęć wyjaśnienia celów rytuału, które my znamy, tajemnicza śmierć maharadży) to lepiej się od nich również trzymać na dłuższą metę z dala. Nie sądzę żeby wiedzieli o Aramediconie więcej od nas, więc ewentualne próby wydobycia od nich artefaktu podstępem mogą się powieść.

W związku z tym trzeba opracować wymówkę. Co robimy na tym terenach, za kogo podawać się będzie Maharani? Ja i Eri jesteśmy na tych terenach znani jako ludzie nie posiadający stałej przynależności, więc to ukrycie tożsamości Maharani będzie najważniejsze. Tu kilka pomysłów:

1. Robimy za eskortę szlachetnie urodzonej damy.
Plusy:
- Maharani ma wymówkę dlaczego rozmowy prowadzimy my, a nie ona - nie będzie się zniżać do poziomu - ergo utrudni to ewentualnym zainteresowanym rozpoznanie jej.
- ze względu na niewielki rozmiar naszej eskorty mamy powód dla którego chcemy pozostać incognito.
Minusy:
- jeśli zostaniemy przyłapani na kluczeniu po terenie, to szybko okaże się że mamy na myśli nie tylko transport. Wymówka że się zgubiliśmy zadziała za pierwszym razem. Może.
- Trochę skromnie się prezentujemy. Mamy jednego prawdziwego wojownika - mało przekonująca eskorta.

Pomysł drugi - uzdrowiciele:
Jako że walka z zarazą zaczęła przynosić plon, możemy podać się za pomocników uzdrowicielki/magini życia.
Plusy:
- wzbudzimy sympatię.
- ewentualne pethabańskie ekscentryczności Maharani zostaną zamaskowane. Wszyscy wiedzą że magowie są dziwni, zwłaszcza ci zdolni.
Minusy:
- nie znamy działającej na tym terenie koniunktury uzdrowicielskiej, nie wiemy jaki tryb pracy przyjął obecnie Witalides.
- na leczeniu znamy się jak ork na polityce Ofiru.

Porozmyślajcie! Jakie jest nasze alibi? Kim są pozostałe grupy? Imperium? Jesli tak, to czy szukają Aramediconu? Uzdrowiciele? Może ktoś z zagranicy? Jakieś pomysły?

[sars]

Załączam treść listu otrzymanego od mojego przyjaciela, o którym Wam wyżej wspomniałam.



Jaśnie Pani,

Poszukiwania, które mi zleciłaś, okazały się być zadaniem nie najłatwiejszym. Bardzo trudno jest mi znaleźć kogokolwiek, kto wiedziałby coś na temat tego przedmiotu. Nie poddaję się jednak i, co najważniejsze, zamierzam wypisać Pani w tym liście wszystko to, czego zdołaliśmy się dowiedzieć. Informacje do których udało mi się dotrzeć są w dużej mierze bardzo niepokojące. Nie dalej jak wczoraj moi ludzie donieśli, że rzeczony artefakt, Aramedicon, rzeczywiście znajduje się gdzieś na terenie Terali Wschodniej, w okolicy Zamku Pohryń lub Polany Żywiata. Trudno jest nam jednak namierzyć to miejsce dokładnie, bowiem miał do niego dostęp tylko jeden człowiek, twórca Aramediconu, z którym nie ma żadnego kontaktu, a nawet tę informację udało nam się zdobyć jedynie cudem. Okazało się, że istnieją ludzie, którzy poszukiwali tego artefaktu , jednak wszyscy, co do jednego, zaginęli właśnie w tym rejonie. Ponad to, co jest niezwykle martwiące, słyszeliśmy pogłoski, jakoby artefakt miał nie tylko moc wzmacniania, ale także niszczenia więzi magicznych. Mam ogromną nadzieję, że nie przekreśla to zanadto Pani dalszych planów. W razie czego jednak – proszę pamiętać, że bez względu na wszystko, jestem do dyspozycji. Ja sam proponuję, aby niezwłocznie udała się Pani osobiście na poszukiwania Aramediconu. Nasze moce niewiele wskórają, a istnieją ludzie, którym również na tym przedmiocie zależy. Nie mam wątpliwości co do tego, że Samboja należy do tego grona. Wysyłam ten list w najszybszy znany mi sposób i mam nadzieję, że dotrze do Pani bez przeszkód. Liczę na to, że spotkamy się już niebawem.

Wiecznie oddany
Jivansinhaji

[Sephion]

Skoro Samboja również poszukuje tego artefaktu, to podejrzewać można, że jakakolwiek interakcja z teralskimi oddziałami na tym terenie nie wchodzi w grę. Znając życie nie tylko oni poszukują tego artefaktu. Istnieje możliwość, że ktoś podążył śladami grupy poszukiwaczy, która zniknęła?

[sars]

Możliwość na pewno istnieje, ale informacji pewnych nie mamy.

Jest jeszcze bardzo ważna, myślę, kwestia. Nocleg. Jak to widzicie?

[Sephion]

W fortalicji w dalszym ciągu rezyduje Dwudziesta Druga? Bo przyznam, że mimo mojego oddania dla sprawy nocleg w terenie jest jednak mniej przyjemny niźli w ciepłym budynku. Zależy oczywiście czym poproszenie tam o nocleg będzie grozić.

[sars]

Proszenie obawiam się, że nie wchodzi w grę. Trzeba by wymyślić jakiś sprytniasty plan wejścia

[Pedro]

A ktoś nas ośmieli się zatrzymać? No bez jaj.

[sars]

Mhm, wejścia prosto w ręce 22. Ma sens.

[Pedro]

Nie wiem co to za ludzie. Ale jak możemy się przekraść i kimnąć w domkach gdzie oni będą spać? Albo do karczmy?

[sars]

22 najemna kohorta kondotierska burego tymenu, czy jakoś tak. Pod dowództwem krasnoludzkiej komendant, mojej starej znajomej, Ingeboran.

[Kharie]

Ludzie, zacznijcie kminić coś bardziej sensownego niż "podkradniemy się". Bo nocleg w fortalicji naprawdę jest w Waszym przypadku nie lada problemem, a rzeczy w stylu: "no, hej, może jednak nas przepuścicie, huh? :>" - nie wchodzą w grę. Kombinujcie! Bo inaczej Wasza gra zakończy się zanim wypowiecie słowo "konstantynopolitańczykiewiczówna"

[Pedro]

Wpadłem dziś w nocy na pomysł by się rozbić w któryś ruinach. Rozpalić ognisko itp. O ile była by taka możliwość nocowania w takowych. Innego pomysłu na nocleg nie mam.

[Kharie]

Mam tu na myśli nie zmianę miejsca, tylko wykombinowanie tego, w jaki sposób móc nocować w fortalicji. Jakich argumentów i środków użyć, żeby przekonać 22 kohortę i ich dowódcę.

[Eri]

Zadajmy sobie wpierw pytanie: dlaczego chcemy ukrywać to, kim jesteśmy? I tak prawdopodobnie zostaniemy rozpoznani, bo jednakowoż niełatwo zapomina się osoby, która została nazwana przez ifryta pajacem... A skoro 22 nadal jest w fortalicji, to choć część z nich, a przynajmniej Ingeboran, będę nas znali.
Może zamiast próbować ukryć swe postacie za jakąś dziwaczną maskaradą, spróbujmy zawitać do nich i poprosić o nocleg.

Po co tu jednak jesteśmy? A jaki był cel naszej poprzedniej wizyty?
Tak, mieliśmy za zadanie uwolnić ifryta. Jednak mieliśmy też sporo informacji na temat mahii i to my zorganizowaliśmy desant na jego zamek. Przeciętny zjadacz chleba może zatem przypuszczać, ze interesujemy się jego badaniami.

To czemu nie powiedzieć, że dostaliśmy informacje o np. raporcie z badań Mojmira nad mahią, które nie mogą dostać się w niepowołane ręce? Wyjaśniłoby to, dlaczego podróżuje z nami Pethabanka, która poniekąd zna się na mahii. A może chcemy rozbroić jakiś eksperyment Mojmira, co potrafi zrobić nasz przyjaciółka z Pethabanu?

[sars]

Ja swoją tożsamość ukryć muszę z pewnością. Obawiam się, że mogłam zostać wrogiem publicznym numer jeden.
Mojmir obawiam się, że nie żyje. Więc ciężko, żeby przeprowadzał jakieś badania

[Sephion]

To ostatnie mi się podoba. W okolicy słychać było o nieudanych eksperymentach sahdaka - domyślać się można że któraś z wzywanych przez niego sił mogła się wyzwolić. Polowanie na takie siły mogłoby być dobrą wymówką:
- wyjaśnia dlaczego kręcimy się po tym terenie.
- daje nam wymówkę na wypadek poranienia.
- służy pożytkowi publicznemu, tak na wypadek gdyby Ingeboran nie chciała przenocować nas wyłącznie z dobrosąsiedzkiej gościnności.

[Pedro]

Mam pomysł jak można by ukryć twoją tożsamość Sara. Owiniemy ci twarz, ręce i inne widoczne elementy ciała jakimiś bandażami i powiemy że jesteś bardzo oszpecona i dlatego ukrywasz twarz. Może nie będą mieli kapłana który będzie chciał uleczyć te rany.

[Eri]

Rozumiem to i sądząc o nie ukrywaniu się, myślałem raczej o sobie i Symeonie.

Mojmir nie żyje, ale wraz z jego śmiercią wszystkie jego eksperymenty w dziwny sposób zniknęły??

No, w każdym razie nie wiemy, czy odkryliśmy wszystkie kryjówki, eksperymenty sahdaka, tudzież Mojmira.

[Sephion]

Maharani nawet nie trzeba aż tak ukrywać, na dłuższe rozmowy nie będziemy się zatrzymywać. A na krótsze wystarczy kaptur i codzienny strój. Ale zgadzam się, podanie się za łowców nieudanych eksperymentów sahdaka to dobry pomysł.

[sars]

No, to wstępny pomysł jest. Należy dopracować <naściemniać > eksperyment, za jakim gonimy, żeby każde z nas nie mówiło czego innego

[Sephion]

Sprzedałbym ewentualnym zainteresowanym coś na kształt takiej historii:
Szukając z Erim szczęścia po odejściu z fortalicji, trafiliśmy gdzieś w okolicy na jeden z eksperymentów Mojmira - cień wyglądający jak człowiek (sam rozpuszczałem plotki o czymś takim podżegając ludzi do ataku na zamek Mojmira, może im zadzwoni). Byliśmy w niezłych tarapatach, ale wyswobodziła nas Maharani (gorąca prośba do Maharani, aby wybrała sobie imię, którym będziemy się do niej publicznie zwracać) wraz ze swoją eskortą. Diabli, blisko było, resztkami mocy magicznej trzymaliśmy to bydle na dystans. Udało nam się je odgonić, a teraz planujemy je odnaleźć i zgładzić zanim odzyska pełnię sił. Maharani obiecała zapłacić złotem za pomoc, ale niewiele o niej wiemy, i trochę się jej boimy, więc nie rozmawiamy zbyt chętnie ani o niej, ani z nią. Podsumowując:
- eksperyment - ludzki cień, czarnomahiczny potwór.
- Maharani, Pedro i Marsis uratowali mnie i Eriego. Trochę mamy dług wdzięczności.
- szukamy leża potwora żeby go zabić.
- o Maharani nie mówimy jak najmniej.
- jedną z niewielu osób, które mogą rozpoznać Maharani(ą?) jest Ingeboran. Nie chcemy widywać się z Ingeboran. Oj nie chcemy.
Jak to znajdujecie?

[Pedro]

Brzmi sensownie. Jak dla mnie bomba o ile nie ma tam jakiś błędów logicznych których nie wyłapałem a komuś może się udać.

[Eri]

Dobry pomysł, ale nie rozumiem pewnych rzeczy...

[Sephion]

Nie no, mówimy że przez oddział naszej pracodawczyni. Nic o tym, że to maharani. Oficjalnie to nie jest maharani. I tak, mówimy o niej jak najmniej.

[Abel]

Jeżeli mogę się wtrącić, bezsensowne jest tylko to, że Maharani miałaby wrócić po coś z Pethabanu i jeszcze płacić złotem za zabicie potwora, który jej nie powinien interesować.

[Eri]

Sephi powiedział: Maharani nie będzie oficjalnie maharanią, ale jakąś inną... kniachinią??
W każdym razie jakiś możnym, który, nie wiem, interesował się eksperymentami Mojmira?
Albo przywódczynią drużyny krążącej sobie po świecie i beztrosko zabijając potwory, uwalniając ludzi od zła??
W każdym razie: maharani maharanią nie jest