Karczma pod Silberbergiem

[Indiana]

Tekst kopiowany stąd:
http://www.reenactment.de...e/kitguide.html
a tłumaczenie od Fiolnira, stąd: http://www.facebook.com/#!/Ratatooskr

Cytat:

Przeszywanica Przeszywanica [uwagi terminologiczne], to pancerz z materiałów organicznych (tekstyliów lub skóry). Zasadniczo istnienie takiego uzbrojenia we wczesnym średniowieczu jest dowiedzione. „Gdy w roku 926 rozpowszechniały się wieści o zbliżaniu się Węgrów do klasztoru St. Gallen,ówczesny opat Engilbert dowiódł swoich zdolności przywódczych: nakazał wznieść refugium i sporządzić tracze i broń. Potem założył pancerz pod swój habit i nakazał swoim braciom, by uczynili to samo co on. Zatem sporządzili pancerze z filcu.” (10) Saga o Św. Olafie wspomina o huskarlach noszących podczas bitwy o Stiklestad w 1030 kaftany zrobione ze skóry renifera i „nie mogła ich przeciąć ani przebić żadna broń tak jakby były pancerzem kolczym” (11) – Struluson w Heimskringla wspomina dar 13 pancerzy z reniferowych skór złożony królowi św. Olafowi. (12) „Obok pancerzy, które (...) mogły być sporządzone ze skóry lub rogu i byłyby noszone alternatywnie z żelaznymi, istniały mocne stroje z filcu lub watowanego pikowanego materiału, które także służyły jako pancerz. (...) (Greckie słowo) również nie były niczym innym jak tylko wzmocnionym ubiorem czy okryciem z filcu, które często mogło wytrzymać pchnięcie lub uderzenie. (...) Miały [one] sięgać tylko do kolan. Miały krótkie, szerokie rękawy. (...) Składały się z bawełny i (najwyraźniej niższej jakości) jedwabiu, połączenia, które prawdopodobnie przede wszystkim ze względu na grubość było szczególnie wytrzymałe. Mogły być filcowane, pikowane lub watowane.” (1) Tyle można wywnioskować z „Taktyki” (ok. 900) i późniejszych bizantyjskich dzieł o prowadzeniu wojny. Mowa jest również o grubości tego pancerza: powinien on mieć ok 4cm grubości. (Ahketon = al Q'tun = z bawełny) Dalsze argumenty za istnieniem w XIw. przeszywanic to doświadczenia praktyczne. Kolczuga była w porównaniu do przeszywki niezwykle droga. Wojownik, który nie mógł sobie pozwolić na kolczugę, zapewne mimo to chciał się chronić. Również używanie przeszywki pod kolczugą jest sensowne. Redukuje ona tarcie i absorbuje siłę uderzenia, podczas gdy kolczuga odbiera broni jedynie jej ostrość. (D1) Tkanina z Bayeux. Można tu zobaczyć kolczugi z i bez kaptura lub przeszywki i kolczugi. Niestety w pancerzach po lewej nie jest widoczna pierś. (D2) Tkanina z Bayeux. Biskup Odo (ilustracja po prawej) ma wyraźnie inne uzbrojenie niż reszta. W całej tylnej części tkaniny, pokazującej bitwę pod Hastings, kolczugi wyobrażone są za pomocą małych kółeczek. Jedynie Odo i wojownik z ilustracji po lewej mają inny rodzaj uzbrojenia. Być może przeszywkę? Patrz również Z. Jeżeli przyjmiemy teorię, że te przedstawienia ukazują przeszywki, to możliwy jest niemal każdy wzór pikowania (romby, kwadraty i in.) Późniejsze przeszywki są przedstawiane z pikowaniem w pionowe pasy (patrz np. Biblia Maciejowskiego, ok 1250). (F) Romańska katedra z Cluny III, Burgundia, Francja Lewo: fragment dekoracji głównego portalu (1115-1125) Prawo: dekoracja głowicy kolumny; przedstawienie sztuk wyzwolonych, tu Retoryka (koniec XI / początek XIIw) (23) Na rzeźbie po lewej całkiem wyraźnie widoczny jest element ubioru pomiędzy rękawem normalnego stroju (pofałdowana część najbardziej po lewej, po stronie złamania) a pancerzem. Wystaje on spod pancerza. Kwadraty na pancerzu mogą przedstawiać pikowaną przeszywkę lub kolczugę. Przeciw przeszywkom przemawia kiepska baza źródłowa oraz przemyślenie faktu, że ze złamaniami kości umiano w danym czasie sobie radzić, natomiast budzące trwogę otwarte rozcięcia, tak podatne na infekcje i zapalenia, były ograniczane przez kolczugi. Przeciwko używaniu przeszywki jako watowanej wyściółki przemawia fakt, że dobrze udokumentowane przeszywki późnośredniowieczne nie były watowane, a składały się z wielu warstw lnu, by powstrzymywać strzały. [Poza skromną bazą źródłową, argumenty – dla mnie przynajmniej – całkowicie niezrozumiałe, szczególnie ten ze złamaniami (z rozcięciem jeszcze dalej można powalczyć – ze złamaną ręką już nie bardzo). Jeśli chodzi o przeszywki watowane/wypełnianie, to bawełna nie była wprzeszywkach używana w formie tkaniny, ale nieobrobiona – właśnie w formie waty do wypełnień.]