Karczma pod Silberbergiem

[Indiana]

Zmiany w grze.

Na początek znów, niestety, powinnam powiedzieć "PRZEPRASZAM" – przyznaję, że własny projekt gry mnie pokonał. Ilość godzin, potrzebnych do prowadzenia rozgrywki w takim systemie, znacznie przekracza moje możliwości. Żeby sensownie i skrupulatnie wyliczyć wszystkie sytuacje, musiałabym poświęcić na to nie mniej niż 5-6h. Dziennie.
Po prostu nie dam rady.
Drugą przyczyną jest to, że prosiłam o minimum 15 graczy i zgłosiło się tylu, tymczasem realnie, a nie sporadycznie grających mamy około 8. Zdaję sobie sprawę, że w dużej mierze to wina długich przerw, jakie robiłam w grze.
Dziękuję osobom, które świetnie wyprowadziły swoje kraje do tego momentu.
Działania Wergundii, Styrii, Laro, Itharos i Tryntu nabrały dla mnie twarzy i emocji. Także emocji Waszych pomyłek i zwycięstw. Nawet jeśli zamkniemy w tym miejscu, to ja z mojego punktu widzenia uzyskałam ogromnie wiele – mianowicie pogląd na proporcje i szanse tej wojny. Mniej więcej wiem, jakie są szanse i możliwości. I za to Wam bardzo dziękuję, bo to się przełoży na sens politycznej aktualizacji.
No i wielkie dzięki dla Aver, ktora uratowała mi dupę, przejmując kampanię tryntyjską w cięzkim momencie, a także dla Wydry, która mnóstwo zrobiła organizacyjnie dla Talsoi i Samni. <3 <3 <3 Odwdzięczę

A teraz najważniejsze – co dalej.
Więc sumując wnioski:
1. System
Po testowych starciach, kilku poprawkach i korektach – miałam wrażenie, że to działa. Choć wciąż wydaje mi się, że istnieje milion czynników, o których zapominam, to zdaje się to mniej więcej logicznie działać. Pokazały to wyniki potyczki pod Kor-San, bitwy o Getheni, kampanii tryntyjskiej, talsojskiego ataku na przyczółki Zatoki. Te cyferki zadziałały i licząc je widziałam przed oczami przypisane im postaci i efekty.
ALE TO JEST ZBYT PRACOCHŁONNE.
Jeszcze gorzej rzecz się ma w przypadku akcji wywiadowczych, które prowadziła Styria i Aenthil głównie. Każda z tych akcji kusiła mnie do rozpisywania na drobne szczegóły, bo przecież od tych szczegółów zależałyby jej losy. W efekcie misja na Visnohorze zajęła mi 20 godzin opisywania...
Być może zatem w przyszłości należałoby stworzyć program do obsługi takiej gry, bo ręczne liczenie tego to jest absolutna mordęga nawet dla dwóch osób.
Bez jakiejś automatyki należało prowadzić tylko jeden sektor działań, a nie 10.
Tym samym schodzimy do wersji robienia z tego formy gry internetowej, nie przeczę, ze kusi mnie ten pomysł i na przyszły rok o tym pomyslę, jednak jeśli zainteresowanie wśród graczy nie przekroczy 10 osób, to trudno będzie.

Na teraz mogę zaproponować kilka rozwiązań:
 kończymy grę tak jak ona się zatrzymała, z uwzględnieniem wyliczeń zaordynowanych potyczek i akcji, które za chwilę podam. Nie wszystkie będą szczegółowymi analizami cyfr, część z nich, jak np. Talsoi, podam w formie opisowej, analizując polecenia wydane przez graczy
 gramy dalej w formie mniej szczegółowej – tj. system cyfrowy zostawiamy na kiedyś, tudzież ja go używam pomocniczo, a wyniki waszych poleceń przedstawiam Wam jak posty pbf-a – w formie opisowej, lekko pomagając sobie cyframi.
Ta forma wymagałaby:
o z Waszej strony zadawania mniej pytań, a kreowania więcej odpowiedzi. Przykładowo zamiast:
"jakie są warunki zycia ludności w tej dzielnicy miasta" gracze kreowaliby z góry, że "ta dzielnica miasta leży na wybrzeżu rzeki, więc pewnie jest tam jakaś przystań, może targ rybny, nie jest w centrum, więc nie jest tą reprezentacyjną luksusową, mieszkają tu pewnie rodziny rybaków i handlują". O ile nie będzie to coś bardzo nielogicznego, to potwierdzę i w ten sposób gracze podzielą między siebie świat w którym grają, co da kilka osób do kreacji świata, a nie jedną.
o z mojej strony – maksymalnego ułatwienia. To oznacza, że zderukowalibyśmy zasłonę informacyjną, a zainteresowani grą gracze mogliby wspólnie się naradzać nad losem całego frontu Północy. W tajemnicy na forach indywidualnych byłyby wyłącznie sprawy, które ktoś intencjonalnie życzy sobie ukryć.
W jednym wątku bedę też odpisywac co do wyników posunięć, w formie znacznie bardziej ogólnej niż dotychczas – tj. będę opisywac pokrótce słownie warunki powodzenia misji czy bitwy i jej wynik w skrócie plus procentowo straty. Liczenie wojsk i detale będą w Waszych rękach.
Jednak dalsza gra wymaga deklaracji z Waszej strony – ile osób jest poważnie zainteresowanych i deklaruje, że będzie grać.

Uwaga, nie jest to z mojej strony żaden nacisk, nie obrażę się, jesli zrezygnujecie
Jeśli chcecie grać dalej, postaram się podtrzymać obietnicę i poprowadzić w formie uogólnionej, zebyśmy mogli wyprowadzić tę wojnę do momentu fabuły 2017 czyli do roku 938.

Zeby ułatwić decyzję, podaję mniej więcej skrót sytuacji na wszystkich frontach, jakie mamy. Jadąc od samego południa:

1. Leth Caer
Zaangażowani:
Caer
Laro
Qa
Styria

Wspomagane przez 10-tys. korpus Laro, który wysłała tam tants'an, będzie musiało postawić się cofającej się z granicy 50-tys. armii. To X korpus Utzyao, zawrócony na wieść o ataku ze strony Miasta na Bagnach.
Caer zdecydowało za pomocą ogromnego rytuału rozszerzyć granice Obręczy, podjęło też kilka innych działań, które dały im do ręki potężne oddziały. Qa odczuli to aż w d... no daleko.
Tu więc stoczona zostanie jedna z bitew, Caer odciąga tym samym część Utzyao od północy, ściągając ją sobie na głowę.

2. Styria

Zaangażowani:
Styria
Qa
Punkty:

Puszcza – na rozkaz dowództwa, poprzez działających w terenie agentów SSW zaktywizowano i wyposazono partyzantkę, która utrudniła znacznie przemarsz brygad Utzyao na północ. Dzięki paraliżowi przepraw na Loraniss w rejonie Perdaganu 100 tys. ludzi nie stoi jeszcze pod Erwick. Ta akcja powinna przerodzić się w opanowanie tego obszaru i próbę odcięcia walczących yao od kraju.

Port Hawren
Akcja dywersyjna Styrii opóźniła wypłynięcie floty transportowej, choć pociągnęła za sobą spore ofiary, to jednak była skuteczna. W efekcie zmasowania wielkiej ilości oddziałów w rejonie Hawren zaistniała mała katastrofa ekologiczna i istotne problemy z transportem i zaopatrzeniem. Ludność cywilna Hawren zapłaciła za opóźnienie inwazji na północ o miesiąc.
Akcja w tym rejonie wymagałaby natychmiastowego ataku na miasto, a to niemożliwe.

Styrgrad.
Jest celem II Brygady Utzyao i z pewnością styryjscy powstańcy nie wytrzymają tego uderzenia. W mieście Styria ma świetnie przygotowaną dywersję, ale brakuje tu zdecydowania – bowiem aby utrzymać Styrgrad, konieczne jest natychmiastowe odebranie go i zniszczenie wojsk 5.k. Mityao wokół. Tego nie da się zrobić bez sił wergundzkich – to przyczyna, dla której zadaniem wojsk Qa pod Erwick było możliwie długie trzymanie tam najsilniejszej armii Północy.
By zdobyć do końca i utrzymać Styrgrad, centralny punkt tej części mapy, potężną fortecę i kluczowy punkt komunikacyjny, zapewniający kontrolę na pd od Aenthil, konieczne jest natychmiastowe rzucenie tam sił wergundzkich, tym samym natychmiastowe zamknięcie sprawy pod Erwick.

3. Laro
Zaangażowani:
Laro
Styria
Wergundia
Qa

Prowadzony przez jedną osobę sztab jest kluczowy dla zwycięstwa Północy i trzeba to jasno powiedzieć. Bez wojsk Laro nie ma realnej szansy na zwycięstwo (choć są szanse na przetrwanie ataku... no i jest jeszcze szalony fart)

Punkty:
Erwick – Telfamba może zakończyć tę bitwę praktycznie w przeciągu kilku tygodni. Zgromadzone tam 20 tys. świetnych żołnierzy plus 5 tys. magów, korzystających z gigantycznej intersekcji. Do tego oddziały huanu Rino, które właśnie wspólnie ze Styria roznisły 20-tysięczne oddziały Qa pod Kerlą, zamykając Perbatasan od południa...
By siły Laro były mozliwie najbardziej przydatne, powinny zrezygnowac z rozbicia na wiele jednostek. Skorzystanie z pomocy SSW, która jest dłużnikiem Laro, w kwestii zapewnienia ochrony wywiadowczej granicy panstwa powinno zabezpieczyć tęże granicę przed niespodziewanym atakiem. Do tego trzeba wziąć pod uwagę, że wchodząc na teren Laro Qa spowodowaliby uruchomienie mobilizacji, jakiej dotychczas nie widziano, w przeciągu kilku tygodni co drugi Laro stanie pod bronią, gotów do walki i wyszkolony.
Qa musieliby być szaleni... albo rzucić na Laro całe Utzyao. Ale tego nie uczynili.
To natomiast stanie się, kiedy na planszy tych szachów zostanie juz tylko Laro.
Elfy przekroczyły granicę, Qa nie pójdą na pokój z nimi i będą dążyły do przetrącenia kręgosłupa i zneutralizowania zagrożenia z ich strony.
Laro jest tym czynnikiem, który może przejąć maszerujące z Perdagan korpusy III brygady (Cuitlachtli) – to 250 tys. które przemaszeruje wzdłuż laryjskiej granicy do Kalidorei a dalej na Wschodni Korytarz. Fortece Kalidorei opierały się kilka lat atakom Qa, bronione przez Styrię (to tzw Enklawa), obsadzone przez Laro powinny wytrzymać długo.
Na tyle długo, by Wergundia i Styria zabezpieczyły Styrgrad.

Wówczas sytuacja byłaby następująca –
Forteca Styrgradu przyjęłaby uderzenie II brygady, Kalidorea – III Brygady, zaś operująca w terenie, rosnąca w ochotników armia wergundzka zdązyłaby spacyfikować Aenthil.

Jeśli III Brygada nie zostanie zaatakowana i osłabiona podczas przemarszu z Perdagan do Perbatasan, za pół roku pod oblężeniem znajdzie się Telfamba, a całość zdobyczy w rejonie wschodniego korytarza pójdzie na marne.

4. Aenthil
Zaangażowani:
Aenthil
Talsoi
Styria
Wergundia

Punkty:

Parve:
Po akcji SSW niszczącej zapasy żywności na przednówku, mało rolnicze Aenthil jest w nieciekawej sytuacji. Stąd wojska towarzyszące 4. korpusowi w ogromnych ilościach konfiskują wszelkie ilości zywności na terenie Parve i przesyłają na południe. Kampania na południu Wergundii jest dla Aenthil konieczna.

Talsoi;
Korpus pacyfikacyjny Aenthil zawisł nad stolicą Talsoi i zarządził oblężenie. Na całe talsojskie szczęście, to bowiem oznacza czas, każdy dzień zwiększa szeregi talsojskich powstańców..
Oddziały powstańcze, dysponując zdobyczną flotą, nie pozwoliły zamknąć się w mieście, wypłynęły na wody zatoki, aby przyjąć w pierwszej kolejności nadciągającą fllotę Qa. I tę potyczkę wygrały. Obecnie flota Talsoi ma kontrolę nad niemal całym wybrzeżem i moze skutecznie atakować oblegające Talsoi siły Aenthil.
Od Talsoi zależy, czy dobrze wybiorą moment ataku, by nie zmarnować szans i nie stracić zbyt wielu zołnierzy.
Samo Aenthil natomiast jeśli natychmiast nie przyśle posiłków przeciwko Talsoi, to straci ten obszar. Jeśli zamierza go tracić, powinno wycofać się natychmiast, oszczędzając życie swoich żołnierzy. Talsoi nie zaatakują na lądzie, bo są tam wielokrotnie słabsi.
Wysłanie jednak dalszych oddziałów na Talsoi spowoduje osłabienie kraju, co może mieć znaczenie, jeśli Wergundia odbije Styrgrad. Aenthil może się zastanawiać nad blitzkiregiem, tj. silnym uderzeniem na Talsoi i szybką pacyfikacją, ale może nie zdążyć, lub nie zdołać utrzymać do momentu, kiedy nie przyjdzie jej bronić się na własnym terenie.

Erwick
Działania lominów w rejonie Erwick znacznie podniosły ilość ofiar śmiertelnych w oddziałach Wergundii atakujących Tereste. Łucznicy aenthilscy także dołożyli swoje do obrony tej pozycji, flankując następnie wycofujące się siły Qa przez swój teren.

Aenthil chcąc przetrwać powinno skupić się na obronie własnego terenu, zamiast rozdrabniać na poszczególne fronty, na których niewiele znaczy z racji liczebności. Wytrwanie do momentu nadciągnięcia sił Utzyao oznacza dla tego kraju być albo nie byc.

5. Talsoi
Zaangażowani:
Talsoi
Aenthil
Qa

Sytuacja opisana powyżej, powtórzę:
Korpus pacyfikacyjny Aenthil zawisł nad stolicą Talsoi i zarządził oblężenie. Na całe talsojskie szczęście, to bowiem oznacza czas, każdy dzień zwiększa szeregi talsojskich powstańców..
Oddziały powstańcze, dysponując zdobyczną flotą, nie pozwoliły zamknąć się w mieście, wypłynęły na wody zatoki, aby przyjąć w pierwszej kolejności nadciągającą fllotę Qa. I tę potyczkę wygrały. Obecnie flota Talsoi ma kontrolę nad niemal całym wybrzeżem i moze skutecznie atakować oblegające Talsoi siły Aenthil.
Od Talsoi zależy, czy dobrze wybiorą moment ataku, by nie zmarnować szans i nie stracić zbyt wielu zołnierzy.
Samo Aenthil natomiast jeśli natychmiast nie przyśle posiłków przeciwko Talsoi, to straci ten obszar. Jeśli zamierza go tracić, powinno wycofać się natychmiast, oszczędzając życie swoich żołnierzy. Talsoi nie zaatakują na lądzie, bo są tam wielokrotnie słabsi.
Szansą Talsoi jest przejęcie możliwie dużej ilości okrętów do czasu, póki nie przejmą stoczni i nie zreaktywują własnej floty. Armia Talsoi na morzu zyskuje dwukrotność swojej siły na lądzie, zatem tam właśnie powinna walczyć. Dotychczas Talsoi zbyt mało poświęciło uwagi mobilizacji oddziałów, ma jeszcze ogromne rezerwy i musi je uruchomic.


6. Wergundia
Zaintersowani:
Wergundia
Styria
Trynt
Terala
Qa

Wergundia ma otwarte dwa duże fronty, a za chwilę będzie miała ich 4.

Erwick:
Operująca pod Erwick armia musi zakończyć możliwie szybko, frontalnym uderzeniem, tę bitwę i ruszyć na Styrgrad. Ten ostatni jest kluczem do planu oddzielenia Qa od ich kraju i zaplecza na linii Loraniss. Jest także kluczem do odrodzenia armii styryjskiej i możliwości ekonomicznych tego kraju, w przeciwnym razie Wergundia będzie musiała walczyć sama na północ od Aenthil.

PArve:
Gdyby udało się spacyfikować 4. korpus siłami rekrutów i Tymenu Mgieł, sytuacja w regionie powinna być opanowana. Ponieważ walka toczy się na terenach wergundzkich, da się uruchomić moblizację stanu zagrożenia i znacznie zwiększyć w krótkim czasie liczebność armii, jednakże kosztem jakości i wyszkolenia. W tym wypadku liczy się jednak czas i możliwie szybkie odblokowanie Erwick.

Visnohora.
Kniaź Derwan przystąpi do wojny na pierwsze wieści o tym, ze Samnia ruszyła na Ofir. Z pomocą Tryntu powinien poradzić sobie z siłami Qa na swoim terenie. Qa w Visnohorze po śmierci Seitiriego znacząco osłabli (morale przekłada się na konkretne liczby), jak można się domyslić także są nastawieni głównie na wytrwanie do momentu desantu Utzyao. Jeśli ten się opóźni, ich morale spadnie jeszcze bardziej.
Visnohora jest niemal nie do zdobycia.... potrzebna byłaby przewaga liczebna – duża!, sprawne oddziały specjalne oraz dobry plan uderzenia. Duża siła magii krusząca mury może nie wystarczyć na tak opancerzone miejsce, choć z pewnością pomoże.
Jesli uda się odbić Visnohorę przed latem 936, to wszystkie siły północy powinny zostac rzucone na obronę wybrzeża.
Jeśli nie – Visnohora powinna zostać szczelnie zamknięta w oblężeniu i zagłodzona.

Wybrzeże:
wszyscy już wiedzą o tym, że desant nastąpi. Nikt jeszcze nie wie, gdzie dokładnie. W Sojuszu są kraje, które maja wystarczający potencjał wywiadowczy, by te informacje zdobyć. Wówczas w owych miejscach Północ powinna zgotować Qa takie powitanie, żeby plaża Omaha wyglądała przy tym jak piaskownica. I nie ma na to innego sposobu. Utzyao w momencie zdobycia przyczółków na wybrzeżu stanie się nie do pokonania w tym rejonie i zmusi Wergundię do oddania Styrii i wszystkiego na południe od Aenthil.

7. Itharos
Zainteresowani:
Itharos
Ofir
Samnia

Tu sytuacja wygląda skrajnie inaczej niż startowa. Mały Ofir odstąpił od oblężenia, a oba kraje zawarły tymczasowy pakt przeciwko Samni.
Gorycz sytuacji polega na tym, że Mały Ofir został sam w swoich planach.
W Srebrnej Rzecze zawarto tajny pakt, który miał na celu zniszczyć Samnię, jednak pozostali sygnatariusze wycofali się z układu.
Tym samym Mały Ofir musi się zmierzyć sam z inwazją samnijską, mając za jedynego sojusznika dotychczasowego wroga czyli Itharos. To może być początek odrodzenia Ofiru, jednak może się okazać, że nie ma za dużo do odradzania po tym, jak przejadą po tym samnijskie arbany.

Dodatkowo Itharos ma własne problemy, powstanie w mieście opierało się na strukturach mafijnych i owa mafia obecnie rości pretensje do kontroli władzy w mieście.

8. Samnia
Zainteresowani
Samnia
Ofir
Terala
Trynt
Kesham

Kagan nie żyje. To jest top new wiadomości w Samnii tej wiosny. Po jego śmierci wśród wodzów starły się dwie koncepcje – ruszyć w sojusz z Qa przeciw Północy, czy ruszyć z Północa przeciwko Qa. Ta ostatnia koncepcja została odrzucona – Samnia nie jest w stanie uderzyć na kraj Qa, a z armii nie będzie łupów i zysków. Gdzieś jednak uderzyć muszą, tego żądają postawieni pod broń wojownicy, którym obiecano wyprawę wojenną. Wybiorą na kagana tego, kto im zapewni łupy i sławę.
Dowódcy więc wybrali wyjście pośrednie, aby nie iść otwarcie przeciwko północy, ani przeciwko Qa, wybrali rajd na bogaty Ofir.

W Samni z początkiem kwietnia wybuchła zaraza. Wergundia dostarczyła obiecane szczepionki – jednak ktoś ich ubiegł. Lomin'yaro jeszcze w Srebrnej Rzece przejęli plany wergundzkie, wysyłając Samni prawdziwą szczepionkę, spalili na panewce plany wergundzkie. Szczepionka sprawi, że w wyniku epidemii nie umrze 60% ludności, a "jedynie" 30%. W efekcie Samnia posiada honorowy dług wdzięczności u Aenthil i nie wystąpi przeciwko nim zbrojnie, nawet gdyby zerwała całkowicie sojusz z Qa. Natomiast Wergundia straciła w oczach samnijskiej dyplomacji wiarygodność.

9. Terala
Zainteresowani
Terala
Wergundia
Samnia
Trynt

Po upewnieniu się, że krajowi nie grozi agresja samnijska, kniaź Derwan zwoła alarmową mobilizację na własnym terenie (tę maksymalną), czyszcząc teren Terali z Azcayao. Siły teralskie utrzymają ten stan na jakieś 2 miesiące, potem zejdą do liczebności wojennej, od której jednak należy odliczyć Terali służących w szeregach Qa.
Ci z kolei przejdą na stronę Północy na pierwszy rozkaz Derwana, oddając sie pod komendę magniferów.

10. Trynt i Kesham
Przepraszam, że tak połączyłam, ale oba kraje stanowią składowe jednej kampanii, a na terenie Kesham żadne działania się nie toczą.
Zainteresowani
Trynt
Kesham
Wergundia
Qa

Kampania
Pierwsze uderzenie tryntyjskie w sojuszu z krasnoludami przyniosło efekty w postaci zamknięcia Askaronu w oblężeniu i zdobycia większości mniejszych zamków na terenie kraju. Dalsze posunięcia powinny uwzględniać możliwie szybkie odbicie Arden, a następnie, zależnie od przyjętego planu, ruszyć na Visnohorę lub zabezpieczyć wybrzeża (patrz -> wybrzeża -> Wergundia)

Tutaj także aby zwyciężyć, potrzebne jest dużo zdecydowania, koncentracja armii i szybkie posunięcia w kierunku kluczowych punktów na planszy. Północ nie ma czasu...



Podsumowując –
Północ może to wygrać. Ale wymaga to niepopełnienia błędów. Liczby są przeciw powstańcom, Qa mają gigantyczną przewagę. Północ musi wykorzystać każdą możliwość by, wg zasad określonych w grze, podnieść ilość punktów w dany starciu. To może byc kreatywne, tj. nie miałabym nic przeciwko temu, gdyby gracze sami sugerowali takie czy inne powody, dla których dane jednostki mogą zwiększyć możliwości bojowe w danej potyczce.

[Leite]

Cytat:

Ale tego nie uczynili. To natomiast stanie się, kiedy na planszy tych szachów zostanie juz tylko Laro

Albo kiedy moje tajemniczo - niehonorowe ruchy się udadzą i Utzyao wkurzy się na mnie

Droga Indi i Avr
Cholernie mi się spodobała sesja. Naprawdę, błądzenie w labiryncie dyplomacji, statystyk, wojsk, liczb, rzeczy - przecudowne. (też dlatego, że miałam co robić).
Najchętniej podtrzymałabym grę taką, jaką jest, gdzie sama podejmuję decyzje, piszę sobie opowiadania. Mega się wczułam w szanowną t'antsan Savrę Enei Motte Ahí. I jej doradców huan'tsanów. I żal pozostanie, gdy gra się zmieni lub zakończy żal, bo nigdy na Silberze nic nie szło mi tak dobrze
Niemniej jednak, wybierając między zakończeniem, a kontynuacją, chcę kontynuować. Zostały jakieś wątki Andhakary do skończenia [KHEM KHEM], rozstawienie Telfamby, magiczno-kosmiczny łomot... Eh :')
Doceniam ogromną pracę, która się świetnie objawiła, szopa dyplomatę i w ogóle cudo. Jeszcze jedna propozycja przyszła mi do głowy, ale wątpię, że się uda - można by graczom dawać do rozpisania bitwy, w których ich wojska nie biorą udziału (np. mi jakieś Talsoi czy coś).
Także, bez względu na to, jak się to potoczy, ja dziękuję ze swojej strony bardzo i mocno i deklaruję chęć grania dalej.

I skoro to oficjalne...
~Leite, jednoosobowy sztab laryjskiego wpierniczu

[Onfis]

Ja powiem tylko, że jako frakcja mająca zakontraktowany wpiernicz z każdej strony i w pewien sposób osamotniona, nie wiem czy w ogóle będę miał jak sie pozastanawiać nad "wspólnym frontem Północy". Zwłaszcza, że to dezinformacja, błędy i niedomówienia były moją bronią. Poza tym bardzo liczyłem na ciekawe starcia wywiadowcze ze Styrią, a tu bez tajemnic, to już nie tak fajnie
Oczywiście chętnie mogę cię Indi zarzucać pomysłami na kolejne wredne akcje, za które Norymberga dla Onfisa to ledwo sprawa o wykroczenia Chętnie też powpychał Północnikom szpile wszędzie tam gdzie się da - zresztą wiesz, co robił mój wywiad
Także bez woalu tajemnicy, Ten-Mniejszy-Adwersarz chyba będzie musiał ustąpić, chyba, że znajdzie się jakaś opcja

[Myszołowianka]

Przyznam się, że bardziej zajmowała mnie gospodarcza strona całej gry i dlatego to nią się zajmowałam, odbudowa, handel, biurokracja i sprawy wewnętrzne. Jestem za kontynuowaniem gry, nawet w formie ograniczonej. Jednak ani trochę nie zajmuję się ruchami wojsk więc ta decyzja nie należy do końca do mnie.

( Jak oficjalnie, to oficjalnie)
~Mysz, Księgowość Wergundzka

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Ej, to miała być gra wojenna. Ja dalej na jakąś bitwę czekam ! Muszę obronić mój kraj przez tymi barbarzyńcami z północy, sam zdradzony przez moich niedoszłych sojuszników. Jednakże nie poddam, najbystrzejsze umysły w Ofirze pracują nad sposobem pokonania samnijskiego zagrożenia. Masz główny budowniczy, Donaldus Tampus, zbiera materiały budowlane na fortyfikacje na północnej granicy. I zapłaci za nie Samnia!

[VanRex]

O nie, nie, nie. Dostałem bombą w twarz, muszę się zemścić. Koniec gry mi tej możliwości nie da. No i kurcze pomimo chwil frustracji, była to dobra zabawa (ale siedzenia w liczbach to ci nie zazdrościłem). Tak czy siak kontynuacja tego grajdołka w jakiekolwiek formie to wybór, na który głosuję.

Za wolną północ!
~Ja 2k17

[Szamalchemik]

W grze raczej zostaję, zobaczymy jak mi wyjdzie przejęcie sfery kreacyjnej. Podejrzewam, że słabo.
No ale co, miałbym tak po prostu wziąć i tę Styrię zostawić samą? Niedoczekanie.
...tylko niech te Wergundy w końcu ruszą zadki na Styrgrad bo im o tym trujemy od samego początku...

[Narcyz]

Kurczę... przyznaję, że okropnie mi przykro, że sesję należy okroić. Knucie w sztabie sprawiało coraz większą frajdę z operacji na operację. W zasadzie w szkole tylko myślałem o tym, jak tam się powiodła kolejna misja
No ale skoro mnie samemu rozgrywka zajmowała cały wieczór niemal codziennie, dla Indi ta wartość bedzie pomnożona razy ilość sztabów... no wyobrażam sobie problem.

No ale jeżeli można dopilnować żeby wszystko poszło tak jak powinno, to szkoda byłoby rezygnować. Więc o ile jakąkolwiek rację bytu ma w tej okrojonej sesji wystawianie dwóch przedstawicieli z jednego kraju, mogę kontynuować prowadzenie Styrii. W końcu Tercja Gerei czeka na rozkazy.

[Kodran]

Wergundia się z sesji nie wycofuje i widzę, że reszta mojego sztabu też reprezentuje ten pogląd

[Adalbert]

To co miało być powiedziane, już powiedziano.
Trynty dalej walczą!

[Reshion vol 2 Electric Bo]

*Trynty dalej nie dotrzymują danego słowa podczas spotkania dyplomatycznego efektownie pokazując póki co, iż jest ono warte nic. Chyba, że postanowią odkupić swój honor wykonując powinności do jakich się zobowiązali.

[Adalbert]

*Trynty ignorują zaczepki poniżej poziomu i życzą małych zniszczeń.

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Zero honoru

[Deft]

Zostaję
Doba coraz krótsza, ale na sesję zawsze się trochę czasu znajdzie :3

[Toraldson]

Także zostaje, żeby pomóc kolegom że sztabu ile się da

[Zawisza]

Jeżeli chodzi o sztab Kesham to on zostaje pomniejszony ale zostaje

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Racja, pomniejszony pod względem wierzytelność dyplomatycznej

[Zawisza]

To jest plan którego twój umysł nie zrozumie, cierpliwości

[Aver]

Koniec offtopu. I Reshi, koniec prowokowania. To są sprawy które załatwiacie między sobą, nie na forum publicznym, i to w dodatku w temacie o zgoła czymś innym.

[Reshion vol 2 Electric Bo]

[Indiana]

Prrrrr, co to za jakieś dziwne szturchanki się tu uskuteczniają...

Trzeba chyba podsumować całość zagadnienia.
Z powyższego widzę, że wiele się tu nie zmieni co do "punktów aktywnych na mapie" -
Styria, Wergundia, Trynt+Kesham, Ofir (liczę już zatem ogólnie), do tego prowadzone przez kadrowców Talsoi, Samnia i Aenthil.

[Indiana]

Ej, teraz wy zamilkliście, żeby nie było na mnie

[Onfis]

Zgadnij dlaczego

[Indiana]

No kurde nie wiem...

[Leite]

Przyznam, że nie bardzo rozumiem. Mamy gadać ogólnie razem o wszystkich frontach, czy każdy sam pisze u siebie? Jak rozumiem, dyplomacja jako taka ogólnie siada i nie działa, więc równie dobrze można pisać prv do konkretnych sztabów?

[Myszołowianka]

Chciałabym spytać, co z gospodarką wewnętrzną? Z tego co rozumiem, raczej to porzucamy i skupiamy się raczej na militarnej i wywiadowczej stronie gry?

[Indiana]

Marysia, jest was około dziesiątki graczy.
Będzie znacznie szybciej, jeśli pominiemy symulację odległości i zaczniecie planować wspólnie całą kampanię wojenną na wszystkich odcinkach.
Oczywiście zostają tajne fora, gdzie każdy sztab państwowy może umieścić coś, o czym nie chce aby sojusznicy wiedzieli.
Mogę więc otworzyć dla wszystkich, co się tutaj wpisali, temat, który obecnie jest tematem bitwy pod Erwick i przemianować na całość kampanii wojennej.

Mysza,
zostawiamy gospodarkę, ale bardziej w waszych łapach niż w moich.
Przykład - analizowałam Wam np. ile ochotników możecie mieć i dlaczego. Następny taki problem powinniście wy analizować w podobny sposób. Oczywiście załozenie, że robicie to uczciwie, nie zawyżając sobie sztucznie możliwości i starając się samemu wynaleźć potencjalne problemy.

[Leite]

Cytat:

Mogę więc otworzyć dla wszystkich, co się tutaj wpisali, temat, który obecnie jest tematem bitwy pod Erwick i przemianować na całość kampanii wojennej.

Brzmi jak plan

[Indiana]

Forum otwarte. Niektórzy dostali też narzędzia moderacji, macie więc pełną swobodę działania.

[Leite]

Cytat:

Niektórzy dostali też narzędzia moderacji, macie więc pełną swobodę działania.