Karczma pod Silberbergiem

[Ven]

Eilis odsunęła krzesło, weszła pod stół i usiadła obok Ester. Ester kurczowo trzymała dziewczynkę, wprawdzie hobbitka nie wyglądała jakby chciała ją odebrać. Ester zaczęła się zastanawiać co się stało w umyśle Eilis po poddaniu się Lirii. Hobbitka postąpiła szlachetnie, Ester nigdy by się nie poświęciła za Surfinię. –Eilis? Co się właściwie stało? Znaczy... wiesz, po tym całym 'poddaniu się' Lirii? –_____ – Czujesz ją jakoś? Jej obecność... albo... sama nie wiem. Czy to Ci jakoś pomogło? Uspokoiło? Czy wręcz przeciwnie, jest coraz gorzej?– _____ .

[Leite]

Wszyscy na zewnątrz
Trzydzieści sekund minęło zatrważająco szybko. Korzeń osłabł, zaczął się kruszyć, a w końcu rozpadł się w delikatny brązowy pył, opadając z Obrońcy. Który ponowił swój cios na kruche zabudowania umywalni i je strzałka na tyle, by móc przez nie się przedostać na twardszy grunt, jakim była wyłożona drewnem podłoga umywalni, a dalej, płytkowa ścieżka, prowadząca do schodów.
Jednakże, gdy tylko stwór stanął bardziej pewnie, rozległ się kolejny huk wystrzału i następny pocisk z samopału Tristana trafił w cel. Obrońca jednakże był wtedy w połowie umywalni, a w momencie trafienia trzymał lewą łapę przed sobą, zatem pocisk trafił w futro na plecach stwora, najwyraźniej nie powodując ogromnego dyskomfortu, chociaż Obrońca zawahał się chwilowo i zwolnił.
Kethren uciekł schodami na górę, cały czas próbując wycelować w istotę, która jednak chwilowo była zasłonięta. Justynian zgarnął miecz z ziemi, również się odsuwając i zbiegając parę schodków w dół, gdzie Narcyz i Estella mieli wyciągniętą broń I najwyraźniej czekali na rozwój wydarzeń.
Na placu przed hallą Tristan znowu przeładował swój samopał, a stojący koło niego Eothir podbiegł do wejścia na schody z wciągniętym mieczem, jakby chcąc zwabić potwora na dół.
-E, choć tu, ty wielka zgniła rybo! - elf najwyraźniej improwizował.

Ester
Eilis zachowywała się spokojnie, patrząc na dziecko. Miałaś wrażenie, że nie do końca skupia się na tym, co mówisz, a pogłębiło się ono, gdy Ci odpowiedziała.
-Nie wiem, o czym mówisz. - spojrzała na Ciebie z lekkim przestrachem. - Wszystko jest w porządku, tak jak było wcześniej, ja...normalnie. Po prostu czuję się normalnie.
Rozejrzała się, patrząc na okolicę I nachyliła się ku Tobie.
-Oni są naszymi wrogami. Musimy wziąć to dziecko i stąd uciec, zanim je zabiją...
W oczach małej hobbitki było widać nieukrywany i prawdziwy lęk.

[Ven]

Eilis rozejrzała się, patrząc na okolicę I nachyliła się ku Ester.
-Oni są naszymi wrogami. Musimy wziąć to dziecko i stąd uciec, zanim je zabiją...
W oczach małej hobbitki było widać nieukrywany i prawdziwy lęk.
Ale... Eilis, nie możesz uciec. A tym bardziej z dzieckiem. To jest TAKIE niebezpieczne! Coś może mu się stać. Nawet takie proste zła, jak na przykład chłód, albo jakieś choroby. Ester pomyślała o Lirii– Eilis? Myślisz... Myślisz że to dziecko ma coś wspólnego z Lirią? W sensie, wy przez przypadek spotkaliście tę matkę, akurat przy porodzie. W środku lasu, samą! Gdzie ojciec? I dlaczego ona była w środku lasu, skoro wiedziała, że w każdym momencie może urodzić? I do tego zmarła, nawet nie powiedziała jak dziewczynka ma na imię. ZMARŁA. Dziecko było całe i zdrowe, a matka, o której w sumie nic nie wiemy, zmarła. To wszystko... Nie wydaje Ci się to dziwne?

[Szamalchemik]

//Szczerze, nie bardzo mam co pisać. Po prostu, zbliżam się jak mogę do potwora licząc na strzał z bliska, a potem po prostu starać się go trzymać w miejscu, aż reszta przyjdzie pomóc. No i, skoro korzeń trwał 30 sekund, to strzał powinien był pójść w międzyczasie, bo huki mają około 20 sekundowy lont.

[Leo]

Cofnął się o jeszcze parę kroków, po czym ponownie wycelował dłonią w Obrońcę.
- Kula ognia, urtane tavra askoorn viste - powtórzył, skupiając się na przeciwniku.
Jeśli Obrońca ruszy w stronę Kethrena, Justynian szybko wespnie się po schodkach i zaatakuje potwora, próbując ciąć w jego rdzeń kręgowy.
Jeżeli zacznie iść w jego kierunku, mag zacznie się wycofywać, rzucając jednocześnie kolejną kulą ognia.

[Leite]

Cytat:

No i, skoro korzeń trwał 30 sekund, to strzał powinien był pójść w międzyczasie, bo huki mają około 20 sekundowy lont.

Od 25.11 do 29.11 są cztery dni. Nic nie napisałeś. Welp.

Kethren zszedł parę schodków, by spokojnie wycelować w stwora, który wytoczył się z umywalni i skierował w dół. Najwyraźniej prowokacja Eothira zadziałała, a Obrońca skierował się ku niemu.
Więc Kethren miał, praktycznie rzecz biorąc, czysty strzał.
Ale najpierw Obrońca dostał po twarzy ogniem.
Pocisk trafił w plecy stora, powyżej łopatek, ale nie w szyję, przynajmniej tak można zgadywać po fakcie, ponieważ futro zasłaniało dokładny widok, a Obrońca się najzwyczajniej w świecie wywrócił.
Zanim zdążył się podnieść, Estella podbiegła i dźgnęła go swoim obsydianowym nożem, trafiając w już uszkodzoną rękę, co ją kompletnie wyłączyło z akcji. Niestety po chwili musiała odskoczyć, gdyż Obrońca zawył i zamachnął się ze złością. Podobnie Narcyz, który nie zdążył zadać dobrego ciosu.
Kiedy stwór stał, trafił go cios Eothira, rozcinając mu pierś.
A wówczas Obrońca, w niebywałym zrywie energii, skoczył w kierunku halli, machając niedbale na okolicznych wojowników i znikając wewnątrz.

Wewnątrz, od czasu, kiedy zabito Obrońcę, nie działo się za bardzo nic. Ludzie opatrywali się, patrzyli, co się dzieje, ewentualnie ustawiali spowrotem hallę, wierząc, że wojownicy zniszczą drugiego Obrońcę.
No cóż, praktycznie nikt się nie spodziewał, że stwór wskoczy w drzwi i rzuci się wgłąb halli.
Wydarzenie to skutecznie przerwało wszelkie rozmowy.

/zastanowcie się, czy chcecie kontynuacji sesji, po zabiciu Obrońcy i napiszcie/

[Myszołowianka]

OOOO CHO... - Nawet nie skończyła przekleństwa, nie było czasu. Stała kawałek od hali, ruszyła biegiem. Jeżeli jakiś wojownik pozbiera się wystarczająco szybko to przepuści go w drzwiach, jeśli nie to znowu unieruchomi bestie świadoma tego, że za wszelkie możliwe uszkodzenia podłogi sporo zapłaci od Karczmarki. Następnie póki potwór będzie nieruchomy spróbuje trafić sztyletem w rdzeń kręgowy pomiędzy czaszką a ciałem.

[Szamalchemik]

...nożesz do huna... - westchnął w myślach, i chciał rzucić się za potworem. Zatrzymał się w pół kroku i odwrócił do Estelli.
- Nóż. Teraz - wyciągnął do niej rękę po obsydianowy nóż, patrząc spode łba. Nie kłóci się z nią, jeśli go nie odda, nie ma teraz na to czasu. Rzuca się w dół.
- Conrad, Tristan, za mną! - zakrzyknął do Styryjczyków (Estelli również, jeżeli nie dała mu noża), wbiegając do halli.
Priorytetem będzie okrążenie bestii, żeby jak najbardziej ograniczyć jej możliwości ucieczki albo ataku na kogokolwiek niezbrojnego, do momentu, kiedy nie uda im się zranić go obsydianem. Potem już pójdzie z płatka. Jeżeli ma nóż, stara się celować po sprawnym ramieniu i nogach.

[Leite]

Stwór został unieruchomiony przez pnącza, które wyrosły z martwego drewna, tworzącego podłogę halli. Zamachnął się niemrawo, ale kiedy poczuł wchodzących styryjczyków, zawarczał wrogo.
Kethren wpadł z nożem do halli, zaraz za nim wbiegł Tristan i Narcyz, a także Estella.
Otoczyli stwora, dźgając go raz po raz, póki trwało unieruchomienie. Ostatecznie obsydianowy nóż, trzymany przez komandora, został wbity w kark stwora, który zwalił się ciężko na ziemię.
Zapadła absolutna, niczym nie przerywana cisza.

[Myszołowianka]

Oparła się o blat baru zwalczając ochotę by na nim usiaść.
- Powiedzcie, że to był ostatni i możemy wrócić do nic nieznaczących i nic nie wnoszących przepychanych słownych.... - westchnęła - Przepraszam, powinnam ugryźć się w język. Sarkazm nam teraz nie pomoże.
Przeciągnęła dłonią po twarzy.
-Czy ktoś jest ranny? Jeżeli wszyscy cali proponuję zamknąć bramę, wystawić straż, ustalić warty i albo iść spać albo przynajmniej cześć posłać na spoczynek.

[Szamalchemik]

Kethren wyszarpnął nadłamany, acz wciąż ostry, obsydianowy nóż z ciała potwora, podniósł się, i odetchnął ciężko. Rozejrzał się przelotnie po halli, szukając wzrokiem martwych bądź rannych. Nie zauważając takowych, uśmiechnął się cierpko pod nosem.
- Vayana, ilu tu macie medyków? Jeżeli są jacyś ranni, opatrzcie ich szybko. Potem zajmijcie się tym czymś - kopnął głowę upadłego stwora, po czym zwrócił się ponownie do medyczki. - Dobrze byłoby zrobić sekcję tych stworzeń, a im świeższe, tym lepsze. Może dowiemy się o nich czegoś więcej - powiedziawszy to, rozejrzał się jeszcze raz po burdelu, jaki zapanował dookoła niego w karczmie.
Stoły i ławy leżały porozrzucane dookoła, w wyniku zarówno jakże udanych prób przygotowania się do starcia, jak i chaosu jaki zapanował już po wtargnięciu tych stworzeń do środka. Przez dziurę w stropie sukcesywnie uciekało z wnętrza ciepło, czemu przeciąg wywołany otwartymi na oścież drzwiami tylko pomagał. W końcu spojrzał na nich głodnych, przerażonych, przyciskających dzieci do piersi... czy jak to tam szło. Zobaczył zmęczenie w twarzach otaczających go ludzi - zwykłych badaczy, hobbicich osadników, bardzo rzadko żołnierzy - wymęczonych wydarzeniami ostatniej doby.
Tak, sen i odpoczynek by im nie zaszkodził.
Ale jeszcze nie czas na to. Przynajmniej nie dla niego.
- Wy - wskazał na pierwsze lepsze kilka osób stojących gdzieś obok niego. - Ogarnijcie te stoły, pozagarniajcie je gdzieś pod ścianę, ustawcie jak były, cokolwiek, byle by się tak nie walały. Wy - zwrócił się do kogoś innego. - Spróbujcie zarzucić jakiś koc czy cokolwiek znajdziecie na tę dziurę, nie ma sensu odmarzać jeszcze bardziej. Wy - znów wskazał na konkretne osoby, żeby nikt nie miał wątpliwości, co dokładnie jest od niego wymagane - Pomóżcie elfce z tymi truchłami, połóżcie je na jakiejś ławie czy stole, żeby mieli jak pracować. Tristan, Narcyz, Estella - idźcie na wartownię, nie chcemy, żeby coś jeszcze nam tu wlazło. Za jakiś czas zgłoście się po zmianę. Reszta... - zawahał się na chwilę. - Jeżeli nie macie co robić, możecie udać się na spoczynek. Poza wami - zwrócił się do Baldwina i Izaaka. - Podejrzewam, że mamy jeszcze parę rzeczy do obgadania. Zresztą, dobrze by było dotrzymać pani towarzystwa - skinął z tym samym, cierpkim uśmiechem na Vayanę, powoli krzątającą się przy zwłokach.

[Leite]

Najłatwiej wam będzie zadecydować co robicie z wyprawami, już olewając część rpg, chyba, że macie wenę