Karczma pod Silberbergiem

[Indiana]

NAJLEPSZE POSTACI - Bohaterowie Niezależni i Opiekunowie-Gracze. W tym roku było dziwnie. Chcieliśmy stworzyć więcej postaci, będących blisko z graczami, a jednocześnie stworzyć postaci OG, które byłyby niejednoznaczne i trudne dla graczy. Ciężko nam to szło, mówiąc szczerze, postaci, które miały być złe i mroczne, wyszły na cukierkowo słodkie, i na odwrót, a po zmianie składu na obozie Urwis wszystko pomieszało się jeszcze bardziej Jak wyglądało to od strony graczy? Złe i mroczne postaci Wergundów z obozu III8? Bohaterski przywódca podziemia? Małżonka legendarnego zdobywcy północy? Zdziczałe driady? Krasnoluda Hugina nie wymieniam celowo, bo wiem, że jest nie do przebicia

Jak odbieraliście te postaci, co o nich myśleliście, wasze sympatie, antypatie, nienawiści, uwielbienia? Czy inne coś?

Z tego, co mam, powinna wyjść niezła galeria postaci BNów, ale jeśli macie jakieś zdjęcia w zapasach, to będę wdzięczna

[Varthanis]

no więc (:P)

- Hugin i Kapitan Lewego, z naciskiem na Hugina, krasnoludzkiego na wskroś
- Oli smocza magini, nieprzewidywalna do końca
- Mini-rola hoda troglodyty u kupców
- Agnarowy Ork, zarówno wizualnie jak i klimatowo

z akcji 'międzybeenowych' zapadła mi jeszcze w pamięć sprzeczka między strażniczkami i Olafem/resztą karceru, Nym i Akasza gnębiące więźniów, a Off dogryzający straży i naginający przywileje nadane mu przez oficerów

[Indiana]

[Varthanis]

[Aerlinn]

Dla mnie oczywiście Hugin, ale też wszystkie wcielenia Hoda. Od Małego po demona (różki) i bezczelnego jarla. No i oczywiście mój kochany Hodo-Ormurin!
Warty zapamiętania jeszcze dekurion, na widok którego niektórym faktycznie drżały serca no i, jak dla mnie niesamowicie klimatyczna, przywódczyni driad. Oczywiście, podaję moim zdaniem najlepszych, bo gdybym miała podawać tylko tych "świetnych", zajęłoby to trochę więcej.

[Indiana]

[Aerlinn]

Więc za Jacka proszę o wybaczenie. A tak poza tym, to jadę po kolei.
- zaczęło się od pierwszego dnia i samego Zakuwacza i (choć właściwie może powinnam to wcisnąć do scen) jego pytań o elfie uszy. W tym momencie świetnie moim kosztem pobawiła się też reszta strażników. Ogólnie strażnicy byli niesamowicie klimatyczni, każde ich pojawienie się wywoływało grozę, nie mówiąc już o tym, co działo się po zdradzie Zaka, kiedy każdy nie mógł usiedzieć na miejscu,
- punkt dwa - driady i ich charakteryzacja, do tego świetnie odegrane oddanie lasowi (negocjacje Twoje, Yndie, o szybsze odejście z jeziorka i ich sprzeciw),
- punkt trzy - jarl, którego już ochrzciłam bezczelnym z powodu zabicia jedynego elfa, który otwarcie powiedział mi, że wierzy w Silvę (całe szczęście Onfisa udało się wskrzesić) i jeszcze wcześniej to zatłuczenie żołnierza z zimną krwią... To była taka mała wizytówka bezczelnego, nie zwracającego na innych uwagi przywódcy.
- cztery - oczywiście dwie ofiary klątwy, czyli Topielec i Mamusia. Nie dość, że charakteryzacja, to jeszcze to wołanie: "mama, mama". Scena jak z horroru. Aż dziwne, że zapomniałam o tym w pierwszym poście.
- pięć - OG, każdy na swój sposób. Yndie rzeczowo, zawsze można było liczyć, że skarci kogoś, kto wygaduje głupoty. Plus epicka śmierć na samym końcu i pogrzeb, który mogliśmy zrobić nieco bardziej epicki. Off świetnie pokazał, jak to można doprowadzić do buntu i zostać nagle władcą Imperium. Świetne zaangażowanie w pomoc graczom i przyglądanie się rytuałom. Do tego naprawdę miałam wrażenie, że zżył się z drużyną i zupełnie nie czuło się, że był opiekunem. Jeden minus, nie pozwolił nam zrobić Inkwizycji...
- sześć - Hern (cóż, nie ma to jak kapłanka lasu ;p) i jego słynna kłótnia z Hogarem. Choć na miejscu mojego Pana chętnie zrobiłabym Hogarowi coś poważniejszego, ale za odnalezienie się w takiej sytuacji chylę czoła.
Na razie tyle, w miarę możliwości te świetnie odegrane postaci będę uzupełniać. Teraz czas na to, co nie grało, choć było tego baardzo niewiele.
Tak się zastanawiam i... chyba tylko ci bandyci atakujący przed śniadaniem. To było do kitu ;p A poza tym chyba nic, nie przypominam sobie naprawdę czegoś złego.

[Indiana]

[The124C41]

Moją ulubioną postacią jest zdecydowanie Yndirmarie. Nie dość, że miałem okazję podkochiwania się w niej przez część obozu dzięki syndromowi sztokholmskiemu, to i jeszcze zdecydowanie była najlepszą wojowniczką, wielką patriotką wierną krajowi - a choć cyniczna część mnie kpi z patriotyzmu, to zagrany w ten sposób nawet największego cynika by wzruszył. I to oddanie wielkiemu przywódcy, co jest mi znane z autopsji, jednak w tym przypadku podążanie za jego ideałami nie tracąc przy tym godności. I wspaniała śmierć - wtedy aż żałowałem, że większej rozpaczy już nie mogę odegrać. Jakoś wiedziałem, że nie zechce być wskrzeszona. Przez chwilę przypominała mi o mojej największej bohaterce, największym żołnierzu - i to już wystarczyło. Mam szczerą nadzieję, że jej pamięć przetrwa.

Dżin był fajny. Przez chwilę chciałem z nim ubić interes, ale niestety był za krótko. Chyba napiszę temat o tym, czego żałujemy że nie zrobiliśmy - bo ja naprawdę miałem co mu zaoferować i o co prosić.

Ragnar, o którym nikt chyba nie wspomniał... krótko się pojawiał, ale jakość nadrobiła ilość. Precz z odpowiedzialnością zbiorową!

[Indiana]

[The124C41]

Jedną z wielu rzeczy, których żałuję teraz jest to, że w końcu nie zapytałem cię, czy mogę się podkochiwać w twojej postaci. Bo wtedy bym więcej odgrywał, tak to tylko do tańca prosiłem na urodzinach, tuliłem się do płaszcza po bitwie o fort... planowałem też poprosić cię o rękę (oczywiście dla jaj, chyba, że byś się zgodziła... ale byś się nie zgodziła) na finalnej uczcie... Wredne kobiety ja wolę od miłych kobiet, wredne kobiety przynajmniej pokazują, że mają kręgosłup i nie dają innym sobą rządzić. A co do wergundzkiego agresora... postać nazwałam po Aleksandrze Macedońskim co też był wielkim agresorem. Doceniam agresję, tak długo jak jest to agresja w dobrym stylu.

Aha. Nie zauważyłem. To dziwne, bo Ragnara lubię, a Leifa nie... to co z Leifem zrobiliśmy na sesji to czysty sadyzm był zresztą... ale żałuję, że nie słyszałem tego 'sprzedam Wergundię za psi kutas'

[Indiana]

[The124C41]

Właśnie dlatego to by było dla żartów - potężna, niezależna wergundzka wojowniczka to po prostu nie typ co by wychodził za mąż, a co dopiero za takiego pisarczyka... no dobra, może udało się zrobić wrażenie.
Ja nie umiem odgrywać postaci kobiecych. Zawsze kiedy muszę, wychodzą mi do szpiku kości wredne babska. Nie wiem dlaczego - uważam, że nie ma cech kobiecych i cech męskich, że to seksizm tak myśleć, że obie płcie są równie zdolne i różnice w osobowości to nie różnice między kobietą a mężczyzną tylko tym akurat dwojgiem ludzi. Jednak łatwiej mi odgrywać panów, może z przyzwyczajenia - zwykle piszę o męskich postaciach, bo dobrych kobiecych postaci jest jak na lekarstwo...

[Indiana]

[The124C41]

Ja raz miałam wenę na kobiecą postać, ale jej koncept był dosłownym zerżnięciem z MGS2, więc nie mogłam tego zrobić. Inna moja ewentualnie udana kobieca postać była naukowcem, to zupełnie nie te klimaty... Jest jeszcze Sędzia, ale ona jest zupełnie bezemocjonalna i pewnie by tak fajnie nie wyszło. No i Aine, ale wszystkie jej wersje to czysty powergaming i jeszcze bardziej by się nie zgodzili. Więc zostają panowie. W ogóle, grając panem mogę sobie pozwolić na więcej niż grając kobietą. Jest wiele archetypów kobiecych, których staram się unikać i to poważnie mnie ogranicza. Jako mężczyzna mogę być każdym. Gdyby mój Aleksander był kobietą, nie mielibyście wielkiego nawrócenia, nie napisałbym a raczej napisałabym listu... Wiele bym na tym straciła.

[Abel]

Cytat:

Jeszcze jedna postać - bezimienna. Jacek przy pierwszym ataku Ormurinu na 1 turnusie Cholernik w chuście siedzący na bezczela na środku drogi Rewelacja

Bo to ogólnie była cała piękna akcja chwilę wcześniej, jak Jacek stał sam za mostem i zażądał myta. No to gracze mu się zaśmiali w twarz. Ormurinowiec sięgnął po broń i nagle rozmowa się zmieniła. Genialna akcja, która poszła znacznie lepiej na drugiem turnusie(moim zdaniem).

[Enid]

Co do postaci BN-ów, które wyjątkowo zapadły mi w pamięć:
-Oczywiście rola krasnoluda Huggina. Za odgrywanie, tworzenie nastroju(szczególnie przed wyprawą do korzenia gór i przed pierwszą wyprawą na Lisiankę), oraz prowadzenie ciekawych, a nawet zabawnych rozmów w karczmie:-).
-Karola(chyba:-)) w roli zbuntowanego zesłańca:-) i jej genialny plan ucieczki:P o którym napiszę później w ulubionych akcjach.
-Abel jako magnifer. Jego powaga i rozmowy jakie prowadził.
-To takie rogate oraz czarne podczas odbijania obozu:P, głównie za charakteryzację i wredne, acz pomocne zachowanie:-)
-Budząca strach Gertruda, któa do samego końca była dumna i waleczna.
-Białe zjawy, mumnia i postacie bez oczu w korzeniu gór. Były idealne w każdym calu:-)
-Duet mamusi i topielca, chyba najlepsze z całego obozu.
-Mały, świetnie odegrana rola wrednego gnoma(?):-).
-Zjawy które przyszły po Utera-bezcenne:D.
-Lirion, którą nawet przez moment nie podejżewałam o zdradęXDD
-Dwa krasnoludy(napewno Hodo, ale niestety nie pamiętam kim był drugi krasnolud), te do których udaliśmy się w sprawie pieśni bogów.
-Jaszczury w wykonaniu Harolda i WilfredaXDD

[Indiana]

[Waromir]

Chyba chodzi o tą sytuacje gdy grupka osób została w obozie, a druga część poszła odesłać jaszczurów?:P Tak, to było świetnie Ciekawymi postaciami "pobocznymi"(?), były wróżki na 2 turnusie

[Enid]

Chodzi dokładnie o tą sytuację :-) pomysły typu:jesteś wężem, krową, rybą były bardzo przyjemnym akcentem humorystycznym Bardzo możliwe, iż owym krasnoludem był Agnar.

[ailiS]

Mnie w pamięci zapadł kotołak

Bardzo podobał mi się gnom Mały- nie tylko za swoją psotną naturę. Jacek zadbał też o wzrost postaci, sposób poruszania się, gnomi sposób picia wody :-D Super!
Ragnar- sądziłam, że to najbardziej wkurzająca, irytująca, bezczelna i egoistyczna postać, ale potem pojawiał się ragnarowa esencja, czyli jarl... Odniosłam wrażenie, że widzi w nas jedynie mięso armatnie :-P
Olaf- swój człowiek (tzn. współwięzień :-D ),
Hugin i Centurion- komentarz zbędny
Przywódca Orków- długo się zastanawiałam skąd żeście takiego niebieskookiego wytrzasnęli
Magnifar- "Co się tak patrzycie? Prawo jest prawem."
Harold i Wilfred- za wróżby, za śpiewy podczas obrony fortu i widma
Gertruda- z tego, co zauważyłam każdy schodził jej z drogi. Dumna i wyniosła (łącznie z listem miłosnym ;-) ). Taka powinna być magini.
Krecik- robienia barykady i postać kupca.
Karola- bardzo fajnie grała kajdaniarza i pazurzaka, kiedy wracaliśmy z fortu.
Yndimari- za charrrakter!

[Indiana]

[Enid]

Pazurzak to z tego co kojarzę jaszczurem jest :-D

[ailiS]

Orżnęła? I o to chodzi! Kupiec 100% :-P
Pazurzak to jaszczuroludź.
Jarl... Ja wiem, może, gdyby trochę poknuł... :-D

[Hodo]

[ailiS]

Hm... albo: jaszczuroczłowiek
Kurna, mam problem!

[Hodo]

Smokoczłek, jeśli chodzi o ścisłość

[maxus]

Po kolei:
1. Hugin, jedyny nie licząc mnie (na 1 turnusie) krasnolud przyjaźnie nastawiony do obozu.
2. Ragnar i Olaf za ich "rozmowy" ze strażnikami
3.Oczywiscie Mały-Jacek, za gre i próbe zjedzenia Birki
4.Gertruda za próby dotarcia do pierścienia...

Po kolei:
1. Hugin, jedyny nie licząc mnie (na 1 turnusie) krasnolud przyjaźnie nastawiony do obozu.
2. Ragnar i Olaf za ich "rozmowy" ze strażnikami
3.Oczywiscie Mały-Jacek, za gre i próbe zjedzenia Birki
4.Gertruda za próby dotarcia do pierścienia...

[ailiS]

za krótko, Hodo

[Indiana]