Karczma pod Silberbergiem

[Kajetan]

Cześć!
Od pewnego czasu nachodzi mnie pewna myśl, jak to jest z odgrywaniem ran na Silberbergu. Konkretnie o co mi chodzi - jak dobrze wiemy(przynajmniej na obozach, na których ja byłem) w walce często kogoś się odciąga/targa w głąb/za szereg, aby mu udzielić pomocy, uleczyć itd. Ale taki ktoś, często, albo nawet wcale, nie odgrywa rannego, a wręcz przeciwnie - gdy ktoś go lekko pociągnie za kołnierz sam wstaje i przesuwa się do tyłu.
Co o tym sądzicie? Jak to powinno być, no i czy sami odgrywacie rany? W sensie, gdy dostaniecie to na ziemi leżycie i jęczycie z bólu czy spokojnie oglądacie sobie przebieg walki? Jestem tego ciekaw, bo w sumie na silberbergowych walkach brakuje mi właśnie tylko tego - jakiegoś prawdziwego wczucia w sytuacje.
A z powodu tego, że inni się nie wczuwają, sam mam wrażenie, że odgrywanie ran mogłoby być trochę głupie
Jak to wg. Was jest?

[Tristan]

Ja uważam, że jak najbardziej powinno się to w miarę możliwości odgrywać. Z własnego doświadczenia wiem, iż pozwala to się dobrze wczuć w postać. Co do "odciągania" to zależy od rodzaju rany. Pamiętam, że sam zostałem cięty w nogę, padłem na glebę i zacząłem się czołgać polegając wyłącznie na rękach i wyłączając nogi z użycia w tym konkretnym wypadku (odczołgałem się na tyle co by mnie nie podeptali a potem ktoś mnie ciągał jak worek kartofli ). Co do odgrywania ran to nikt nie oczekuje chyba krzyków agonii i rozpaczy (no chyba, że Ci flaki wystają czy cuś ) ale te minimalne szczegóły jak krzywienie się z bólu, ciche pojękiwanie albo syknięcie z bólu jak komuś ranę leczą powinny być oczekiwane od graczy (żeby nie powiedzieć "wymagane"bo mi tu jakoś nie pasuje).
A co myślą inni?

[Indiana]

Zarąbisty temat
Spędziliśmy ileś godzin, usiłując wymyślić coś, co będzie funkcjonalne I nadal to kuleje (tak, jak np. odgrywanie zaklęć). No bo:

[Illima]

Świetny temat.

Jako, że Indiana już sporo napisała, ja chciałem dodać tylko kilka rzeczy.
Po pierwsze: odgrywanie rannych przez graczy należy potraktować jak postulat, także STARAJCIE SIĘ ODGRYWAĆ RANY. Wiem, że to trudne z powodów, o których wspomniała Indi, ale to naprawdę jest element, który dodaje klimatu. To raz, a dwa, że jak sam byłem graczem i starałem się odgrywać ranionego (z uwzględnieniem miejsca trafienia, a więc i tego czy inni muszą mnie tarmosić, czy mogę im pomóc ruszając nogami), to poziom wczucia się w postać, wniknięcia w świat larpa, a więc i satysfakcji z obozu rekompensował mi z nadwyżką minutę czy dwie straconej walki. A i inni na tym korzystają, bo tworzymy realistyczny klimat. Także starajcie się.

Cytat:

do kosza pójdzie eliksir "ogólnouzdrawiający"

Gwoli ścisłości, coby uprzytomnić graczom: eliksir ogólnouzdrawiający już wcześniej został wycofany z użytku, tylko wy, gracze jakoś nie możecie tego sobie przyswoić. Być może trzeba czasu, żeby ten fakt zapadł w pamięć, niemniej jednak wydaje mi się nie bez znaczenia to, że (w nawiązaniu do tego o czym pisała Indi) wcale nie macie ochoty leżeć na glebie i patrzeć jak inni walczą, tylko hop! Eliksir w dziób albo na ranę i już jesteśmy rześcy jak sarenka. Nie ważne, że dostaliśmy młotem po żebrach, pijemy "zasklepienie rany" i do boju. Dodatkowo jeszcze rześkość sarenki zaraz po uleczeniu też nie jest wskazana.

Dzięki Kwiki za ten temat. Może dzięki niemu ta sprawa zostanie wyjaśnona i zapamiętana, a to byłby jeden problem mechaniki gry mniej.

[Pedro]

Tu pojawia się też mały problem. Powiem to na przykładzie. Odchodząc od ludożerców na tegorocznym obozie zajęliśmy się jeszcze jakimś stworem, dzikim elfem czy nie wiem czym (do dziś się nie dowiedziałem co to było). To coś mnie trochę pogryzło, a nawet więcej niż trochę. I tu pojawia się problem, brak eliksirów, kapłana czy czegokolwiek, a do obozu jakieś pół godziny drogi. I jak tu przez całą drogę grać mocno kulejącego i pogryzionego w inne miejsca który powinien mieć duże problemy z poruszaniem przez utratę krwi, a w skrajnym przypadku może i niesiony? Powiem że odgrywałem rany przez może pierwsze 100 metrów, a potem dopiero w karczmie jak wezwali Aerlinn by uleczyła moje rany. Jak to w takim wypadku powinno wyglądać, jak myślicie? Męczyć się przez całą drogę czy nie?

[Aerlinn]

Cóż, na moje to w ogóle akcja była ewidentną porażką od strony osobowo-leczącej I moim zdaniem odgrywać przez pierwsze 100 metrów, a potem co jakiś czas zatrzymywać pochód, że nie dajesz rady, żeby chociaż dali wody i takie tam. W takiej sytuacji to pewnie mało, ale zawsze coś. A ja bym im tam jeszcze tuż pod obozem kazała nieść Ale mnie jest chyba łatwiej nieść, niż łowcę potworów, więc nie wiem

P.S. Ale pobudkę w nocy miałam niezłą.

[Indiana]

[Kajetan]

Może eliksiry znieczulające, które przez jakiś czas nie pozwalałyby odczuć bólu? Nie chodzi mi o walkę, tylko o powrót właśnie Tylko też znieczulające nie tak, że można już fruwać, tylko tak, że będzie się w stanie iść o własnych nogach, ewentualnie o kiju czy coś, o walce nie wspominając

[Indiana]

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Można zrobić tak , że nie cios w inne miejsce powoduje inne obrażenia , np. cios w rękę czy żebra w "realu" jest troche mniej szkodliwy niż wyprucie flaków oraz każdy z nich posiada troche inne suktki .
Gdy spróbować zrobić coś w stylu :
cios w ręke - kończyna tymczasowo wyłączona z walki .
cios w noge - kulejemy , potrzebujemy pomocy w chodzieniu .
cios w brzuch - szybka pomoc medyczna .
itp.

Oczywiście trudno byłoby takie coś odegrać szczególnie przy akcj w systemie walka-ucieczka-walka-ucieczka-walka-ucieczka , i tak dalej . Zawsze można na upartego albo stanąć w szergu i próbować wszystkich po długiej walce wybić albo cały czas uciekać ew. co jakiś czas rzucać coś co przyblokuje czasowo wrogów ( ściane ognia , dziury w ziemi ( a la Orwidor ) , "zgubienie drogi" ).
Trudno byłoby też to wszystko przypilnować by nikt nie oszukiwał w przypadku jakieś mega bitwy jak ktoś np. dostanie w tętnice udową a będzie twierdził , że oberwał w noge i jedynie ma trudności w chodzeniu .
Zawsze można też zrobić czary/eliksyry na konkretny rodzaj obrażeń ( lekkie / ciężkie ) i
miejsce ( wewnątrz organizmu / zawnętrzne ).
A w przypadku akcji z gatunku walka-ucieczka-walka-ucieczka to wtedy można używać mikstur znieczulających ( jak to K.W.I.K powiedział ).

[Aerlinn]

Powiem tak, nie widzę dalszego podziału ran jeśli chodzi o sprawy reguł itd. Jak ktoś będzie chciał, zawsze będzie mógł je obejść i oszukać, a pilnowanie tego tylko zepsuje klimat (coś w stylu "padasz!" "Ale wcale że nie!"). Dobrzy gracze i tak, nawet bez ścisłego ograniczenia ran lekkich/ciężkich, będą właściwie odgrywać.
Oczywiście, eliksiry wszelkiej maści typu "zatamowanie krwawienia/znieczulenie/uzupełnienie krwi po walce" byłyby przydatne.

Bo jeśli byśmy chcieli bawić się tylko w zasady, możnaby jeszcze podzielić, kto oberwał, bo myślę, że wojownik jest bardziej przyzwyczajony do własnej krwi i ran niż na przykład kapłan/druid/dowolny intelektualista całe życie siedzący nad księgami. A to spowodowałoby zabawę w mechanikę, a nie w LARPA. Stąd już tylko krok do bicia się, krzycząc, ile hp zabrało się uderzeniem, a tego chyba nikt nie chce.

Reasumując - eliksiry dobra rzecz, odgryw jeszcze lepsza. Zasad nie zmieniajmy, wystarczy się wczuć, żeby wiedzieć, kiedy trzeba leżeć, a kiedy dasz radę doczołgać się do kolegi i wyciągnąć bandaż

[Nox]

No wiesz Reshi, podział ran na podstawie gdzie się je otrzymało, może wygląda na papierze (ekranie) ale wydaje mi się że duuużo gorzej wyjdzie na "polu bitwy" gdzie nie wszyscy do końca reagują poprawnie na otrzymane rany...

[Illima]

Najlepiej byłoby chyba gdyby gracze mieli pewne wyczucie w odgrywaniu obrażeń, wtedy znaczna cześć graczy mogłaby się wycofywać z walki trzymając się za rękę czy żebro. Tylko część wymagałaby pomocy innych.

Dodatkowo pomysł eliksirów znieczulających jest niezły. Przypomnę tylko, że coś takiego jak eliksir znieczulający istnieje w grze. Jeżeli większosć graczy o tym nie miała pojęcia, to miejcie pretensje do alchemików to samo dotyczy zresztą innych podstawowych eliksirów, o któych gracze chyba nie słyszeli, np. eliksir odkażający.

Czy magowie nie mieli aby opcji lewitowania ciał? Czar zmniejszający wagę też niezły.

reshi, podział na strefy uderzeń jaki proponujesz jest nie do utrzymania w mechanice gry, nie da się tego dopilnować. Dlatego sądzę, że musi pozostać w gestii graczy realistyczne odgrywanie ran.

edit:

Cytat:

eliksiry wszelkiej maści typu "zatamowanie krwawienia/znieczulenie/uzupełnienie krwi po walce" byłyby przydatne

to wszystko JEST już w grze. Chciejcie to tylko zauważyć i stosować.

[Indiana]

[szwed]

ja bym zbytnio nie chciał różnych rodzajów ran co do miejsca trafienia bo by się to raczej w praktyce nie sprawdziło, i tak już większość bitew jest chaotyczna a tutaj wszystko i tak zależy od nas graczy jak to zagramy, tak jak teraz na urwise standardowym pytaniem uzdrowicieli jest "gdzie dostałeś?" tego żadne prawa nie zmienią a tylko gracze..

[Pedro]

[Tiamat]

Hm. Zranienie, jak dla mnie, oznacza po prostu że jest się niezdolnym do podejmowania akcji- na tyle, na ile pozwala sytuacja. To nie jest dobre wyjście? Jak można, kładziesz się na ziemi, jak nie można, idziesz za grupą. Nie rozmawiasz (chyba że jęczysz o bólu), nie leczysz się sam, nie podejmujesz żadnych akcji i starasz się przeszkadzać sobą tak bardzo jak możesz ale na tyle, żeby nie dało się iść dalej. Kwestia wyczucia

Co do eliksirów- szkoda że w tym roku nie działał do końca podział, ale uważam że mimo wszystko trochę nie działał, bo w ogólnym rozrachunku leczący i tak leczyli wszystko. A może wprowadzić coś takiego:

Klasy "leczące", w sensie stricte leczące, miałyby osobne umiejętności/czary od leczenia ran mechanicznych i całej reszty- np. "uzdrowienie" na rany cięte, miażdżone, kłute itd. oraz "oczyszczenie" na zatrucia, poparzenia, kwas itd. Klasa lecząca może uzdrowić niemal wszystkie rany- w koncu od tego jest.

Klasy "nie-tak-bardzo-leczące", tzn wszystkie te, które mają jakaś tam umiejętność leczenia ale nie jest to ich główna funkcją, miałyby właśnie takie "ograniczone" uzdrowienia- mag ognia mógłby usunąć poparzenia (ale nie kwasowe, ani nie trucizny), kapłan Wajana mógłby naprawić kości (ale nie rany, trucizny czy kwas) itd.

W ten sposób zaznaczona jest różnica miedzy klasami leczącymi a nieleczącymi, umiejętność "leczenia ogólnego" jest rzadka i cenna. Cała reszta musi posiłkować się cząstkami tych umiejętności. Kapłanka Widy byłaby znakomitą i cenną leczącą, podobnie jak mag życia czy szaman- powinni mieć dostęp do pełnego leczenia. Cała reszta- sory batory. Nekromanta nie zna się na leczeniu trucizn(bo i skąd), kapłan run nie umie leczyć ran ciętych (j.w) a mag żywiołowy nie umie usunąć ran niezwiązanych ze swoim żywiołem. Mniej przekoksu, więcej możliwości

W tym układzie, alchemik/uzdrowiciel nie ma "mikstury ogólnoleczącej" tylko przepisy na różne typy mikstur uzdrawiających. Może wyleczyć niemal wszystko, ale nie od ręki. Jak się przygotuje i będzie mieć ileś mikstur na każda ewentualność- wykorzysta w pełni swoją klasę. Jak nie... cóż.

[Illima]

Tiamat, problem się rozchodzi nie tyle o magów i kapłanów co właśnie o alchemików (i pochodnych), którzy rozdają wszystkim "zasklepienie rany", a wszyscy używają tego jako eliksiru ogólnoleczącego.

[Tiamat]

No to mówię: osoby alchemikopodobne mają, jako osoby wybitnie zajmujące się leczeniem, recepty na wszelkie rodzaje zranień- ale nie eliksir ogólnoleczący. Mają możliwości pełnego uzdrawiania, ale muszą odpowiednio grać, żeby je wykorzystać. A to, że mago-kapłani maja leczenie ogólne, to całkiem inna sprawa. Co o tym sądzicie?

[Travor]

Hym. Kojarzy mi się to z pewną sceną z 2010. Bo całej bitwie z wergundami byłem jednym z - stosunkowo - wielu trupów które zostały w kazamacie. Był to już moment zwijania się, więc w ramach poklimacenia, jesteśmy po bitwie, mamy wielu zmarłych bla bla bla leżeliśmy wszyscy ładnie jak te kłody. Jak pisałem było po bitwie, więc nie że ktoś walnął kłodę jak trzeba było biegać. Grupa nie chciała jednak zagrać żadnego transportu, powiedziano nam żebyśmy po prostu ruszyli tyłki Travor - jak to Travor - zaczął marudzić, że może by ktoś chociaż symbolicznie stwierdził że mnie niesie. No to dostałem. "Aha, niosę cię." I tak naprawdę trupy *teleportowały się* do karczmy.
Teraz, o co mi chodzi, bo nie żeby się poskarżyć. Najpierw przedstawię drugą sytuację. Dobrze już znane, bo swego czasu rozdmuchane morderstwo w drodze by oddać D-a-H. Zostaliśmy tam zabici i nasze ciała teleportowały się na górę i z powrotem.
No, to teraz już naprawdę o co mi chodzi.

Noszenie trucheł dodaje klimatu, jestem pewien że wywołuje to pewne emocje, jeśli trzeba się siłować z ciałem zmarłych towarzyszy, spowalnia marsz całej ekipy itd. Sądzę że dodałoby to klimatu sytuacji pobitewnej, gdy z obitymi ryjkami, z truchłami przyjaciół telepiemy się do obozu.
Podobnie w drugiej sytuacji. Nadałoby to realizmu. Zabili nas zaraz po wyjściu z obozu, wybrali na ten moment akcje, początek drogi? To niech nas targają. Albo, wezmą pod uwagę inne okoliczności całego przedsięwzięcia. Bo tak, to wyszło trochę jak w jakiejś grze komputerowej, target eliminated i już się nie przejmujesz
Reasumując, co myślicie o wprowadzeniu oficjalnej zasady targania ciał? Może tu już nawet ostatecznie chodzić o to, żeby tam symbolicznie ktoś daną osobę "prowadził", jak są jakieś takie warunki że tak trzeba, ale żeby ktoś był jednak tym zajęty, żeby nie było tak prosto że sobie wszyscy spacerkiem rekreacyjnym i ci martwi i żywi wracają do obozu.
To, że jak straciłeś przyjaciela w bitwie, to musisz go targać jeśli nie chcesz go zostawić na żer zwierzakom, że kilka osób będą dosłownie boleć łapy od targania zwłok przez ileśtam kilometrów, to jest czysty realizm. Bardzo dobry, żeby się wczuć w konsekwencje tego ze, heloł, człowiek zginął. Bo tak to leży, zaraz wstaje, idzie z nami, potem chwilę leży bo rytualik rach ciach ale znowu chodzi, znów żywy, to tak właściwie z tego się takie nic robi.
Więc ja bym był za bardzo zdefiniowanym trupowaniem w przypadku martwych postaci, zwłaszcza jeśli jeszcze chce się coś z nimi robić, wskrzeszać, pochować. To bardzo klimatyczne utrudnianie życia Vide przykład pozytywny z epilogu - droga do miejsca Tavar z rannym Komesem. Noszenie go w kilku, potem odprawianie wzmacniających rytuałów, chwilowy odwilż w postaci możności tylko prowadzenia. I cała ta droga miała klimacik. Ten klimacik mógłby się przejawiać również po tym jak gracze dostają wpiernicz

[Kajetan]

Cytat:

Noszenie go w kilku, potem odprawianie wzmacniających rytuałów

Taa, w kilku! "To co, może wojownicy go poniosą?" Pff..
// Nie no, żartuje Było okej.

I zgadzam się 100% z Travorem, że powinna być zasada noszenia trupów, a nawet tych osób "ciężko" czy tam krytycznie rannych(taka zasada też była, prawda?).

[Travor]

[Reshion vol 2 Electric Bo]

To ja chyba wezmę nosze
Ale na poważnie pomysł bardzo fajny i klimatyczny ale nie da się ukryć , że czasami jeżeli droga była by długa ( bądź pod górkę stromą i takie tam ) , padało by i gracz był "masywny" lub byłoby ich paru ( proszę bez obrazy ) to mogłoby się skończyć tym , że ciało martwego/rannego by zostało zjedzone przez wilców .

[Travor]

No, takie przypadki miałem na myśli mówiąc o wariancie symbolicznego "niesienia", gdy jest to tam jakoś bardziej konieczne.

EDIT: Aczkolwiek poza sławetną akcją oblężenia i Ciosem Krecika nie pamiętam, by ginęło na jednej akcji więcej niż 2-3 osoby, a biorąc pod uwagę liczebność grup, przetransportowanie tylu osób przeważnie byłoby chyba w zasięgu naszych możliwości

[Indiana]

[Kajetan]

Cytat:

Jeśli porzucamy, to z pełnym rozmysłem (może jakieś prześladowanie przez duchy później? )

To jest dobry pomysł, jeśli gracze dadzą radę. Bo rozumiem, że wtedy gracze martwi przez chwile musieliby być niby-BNami?
Na pewno byłoby to o tyle ciekawsze, że gracze nie nudziliby się przez te 24h, a przynajmniej tą 1h "zabawy" by mieli;)

[Reshion vol 2 Electric Bo]

[Aerlinn]

To nie były duchy, tylko przeszkadzacze w klimacie Jeśli mówisz o tamtej dwójce

Ale pomysł z decyzją "na forcie", co robić z ciałami, jest super. No i prześladowania nie musieliby odgrywać gracze (choć pewnie by chcieli ). Więc wszystko jak najbardziej gra i śpiewa. +5 do klimatu w lecie

[Travor]

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Aerlinn ja mówie o całej bandzie trolli ( choć tamci byli najgorsi ) , nie tylko o tamtej dwójce , którzy za psucie klimatu robili pompeczki

Motyw kapłanów chcących pochować poległych jest bardzo fajny i można nawet to podłożyć pod to jak wyznawcy danego boga powinni być chowani .

I do rzeczy potrzebnych na Silber dochodzi łopata ( oczywiście bezpieczna )