Karczma pod Silberbergiem

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Jak fabularnie działa czytanie w myślach widzimy obrazy czy jakieś napisy?

A poza tym jak to jest z czytaniem w myślach jak ktoś mówi w innym języku nie można się wtedy komunikować normalnie, ala telepatia, tylko pozostaje czytanie z obrazów?

[Illima]

[Reshion vol 2 Electric Bo]

Czytanie emocji nie mnie na razie zbyt nie interesuje bo wydaje mi się dość proste, w sensie tutaj nie ma albo jest bardzo mały, margines niezrozumienia. Mi bardziej chodzi o scenariusz gdzie np. Samnijczyk, który mówi i zna tylko samnijski czyta w myślach teralowi, który tylko po teralsku potrafi się porozumiewać. Co wtedy, słyszy dubbig po teralsku czy widzi obrazy wspomnień? I załóżmy, że najpierw go pyta gdzie jest i jaki jest stan najbliższego zamieszkanego miejsca przez terali a potem chce się dowiedzieć o czym myśli w tej danej chwili gdy ten go sprawdza?

[Indiana]

Haha, no i już z wymiany zdań wam wyszło, jak bardzo jest potrzebna precyzja zaklęć.
Reshi - jeśli ktoś kogoś pyta w myślach o coś, to nie jest to "czytanie w myślach" tylko forma hipnozy albo porozumiewanie się telepatyczne. W tych przypadkach przekraczanie bariery językowej powinno występować tylko, jeśli dana osoba posiada taką zdolność (vide sesja obecnie ).
Jeśli czytasz czyjeś wspomnienia, to widzisz obrazy. Przy czym czytanie wspomnień powinno mieć zahaczkę, coś precyzującego, inaczej umysł czytającego powinien zostać zalany nadmiarem informacji.
Jeśli chcesz się dowiedzieć, o czym ktoś w danej chwili myśli, to także powinien to być obraz.

[Illima]

Reshi, zaklęcia psioniczne są podzielone ze względu na instancje umysłowe do jakich należą. Myśl należy do dziedziny intelektu, tak jak wyobrażenie do wyobraźni. Jeżeli pomyślisz 2+2=4, to niczego sobie nie wyobrazisz tylko pomyślisz 2+2=4, bo tego nie da się wyobrazić. Z kolei odczytując czyjeś emocje, poczujesz emocje, bo ich się nie myśli tylko czuje etc. Powyżej używam słowa "myśleć" w ścisłym znaczeniu, w jakim stosuje się je w psionice - myśl to jest akt stricte intelektualny. Rozpowszechnione wyrażenie "czytanie w myślach", którego użyłeś jest w tym temacie dość mylące, bo sugeruje jakoby działalność psioniczna sprowadzała się do operacji jednego typu. A tak nie jest, psionik wykonuje różne "operacje na umyśle". "Czytanie w myślach" należy traktowac raczej jako skrót myślowy, pamiętając o tym, że słowo "myśl" użyte potocznie ma dużo szerszy zakres znaczeniowy niż w użyciu fachowym, psionicznym.
W tym ostatnim znaczeniu użyła też tego terminu Indi - żeby nie było, że sobie zaprzeczamy.

[Sephion]

To prowadzi do ciekawych wniosków, biorąc pod uwagę mechanikę, która jest obecnie wykorzystywana. Przyjmijmy taką sytuację:

Średnio utalentowany psionik, o imieniu, dajmy na to, Symeon próbuje dowiedzieć się czy przesłuchiwany tubylec ma żonę. Przychodzą mi do głowy dwa pomysły. Może przeszukać mu wspomnienia, ale to wygląda na długi i mozolny proces (bo nie bardzo wie czego szuka - nie zna czasu w życiu tubylca kiedy to mogło zajść ani specyfiki obyczajów ślubnych tego ludu). Może też, i wydaje mi się że tak był intuicyjnie rozumiany ten mechanizm, zadać tubylcowi mentalnie pytanie obchodząc część ośrodków w mózgu (te odpowiedzialne za kłamstwo i decyzyjne, które tubylec normalnie wykorzystałby aby uniknąć odpowiedzi). Czyli albo obaj musieliby się posługiwać jakimś uniwersalnym "językiem myśli", albo psionik postałby chwilę nad tubylcem z głupią miną, po czym stwierdził że pewnie skubaniec jest odporny.

Prosiłbym o komentarz, bo z tego może wyniknąć zwiększenie przydatności zaklęcia "prawdomówności", które dotychczas było wykorzystywane głównie wtedy, kiedy odpowiedź miała zostać przedstawiona większemu gronu, które niekoniecznie ufa psionikowi (przesłuchania itd). A za tym z kolei idzie to, że psionik nie będzie już miał całkowitej kontroli nad informacjami wyczytanymi z głowy ofiary.

[Illima]

W zamyśle, samo czytanie w myślach w ogóle nie polega na zadawaniu pytań i otrzymywaniu odpowiedzi. To jest tylko techniczny, pozafabularny sposób na zrealizowanie tego zaklęcia. Ale biorąc pod uwagę to, jak bardzo przyjęło się właśnie takie rozumienie czytania w myślach, to nie wiem czy zamysł nie został wyparty przez uzus. W takiej sytuacji ostatnie słowo ma Indi, ale zanim się wypowie skorzystam z okazji, żeby powiedzieć, że ja osobiście całkowicie sprzeciwiam się takiemu wypaczaniu idei - to skutkuje później niespójnością mechaniki i rodzi nieporozumienia.

[Illima]

EDIT:

[Indiana]

A ja się zgadzam. Zaklęcia powinny być możliwie sprecyzowane i osoba rzucająca zaklęcie powinna klarownie określać, co właściwie robi i co właściwie odczytuje.
W zadanym przykładzie, ponieważ wyciągnąłes przykład tubylca, Sephi, czyli osoby, której tła kulturowego teoretycznie nie znasz, chcąc się dowiedzieć, czy ma żonę, a nie mogąc użyć języka (czyli przykładowo tzw. zaklęcia prawdomówności), powinieneś szukać odczuć, zbliżonych do miłości rodzinnej i związanych z nimi wspomnień.
Swoją drogą w przypadku przepaści kulturowej, przy braku jednolitych pojęć, kontakt pozawerbalny też by ci nie pomógł. Ty myślisz "żona, małżeństwo", a może w tej kulturze te pojecia nie mają odpowiednika...?
Dlatego w takim przypadku moim zdaniem próba czytania myśli tubylca, którego nie rozumiemy, powinna spełznąć.

A przy okazji - owe mikstury i zaklęcia prawdomówności też powinny być rozpracowane
Na razie kojarzę dwa rodzaje - skopolamina, czy coś co zwielokrotnia szczerość i chęć mówienia, ale jest możliwe, aby ktoś wyszkolony był na to odporny (np.szpiedzy)
oraz "wzmocniona" skopolamina, czyli coś, co atakuje układ nerwowy w momencie wykrycia mechanizmu kłamstwa, czyli zadaje ból w momencie kłamania. Teoretycznie też do obejścia pod warunkiem a/ zaszczepienia fałszywych wspomnień b/umiejętnego przekonana samego siebie, że kłamstwo to prawda.

[Illima]