Karczma pod Silberbergiem

[Indiana]

Jak już wiecie, trochę w tym roku było inaczej, niż w poprzednich latach. Wprowadziliśmy wersję fabuły "wachlarzowej" i fajnie się sprawdziła. Póki co, jeszcze nie wiemy, co się stanie z północą, z Tryntem, z bogami. Zobaczymy, co zmajstruje V turnus.

Póki co wiemy już, że na 4 bitwy "północ-południe" 3 razy wygrała Północ. Licząc w bitwach
Bo licząc w pojedynczych starciach, to było:
4-1
2-3
2-3
2-3
Więc 3 razy przegraliśmy o włos i raz wygraliśmy bardzo mocno
Ale tak czy owak należy przyjąć, że "powiernikiem" Żelaznej Korony jest Halfdan Borgh Du.

3 razy także poległ od trucizny Herstein Halfdanson - więc to także można uznać za pewnik.

Jeśli chodzi o efekty działań:
- II turnus zebrał wszystkich sojuszników (Ludzi Leifa, Wergundów, driady, podziemne elfy ustąpiły, krasnoludy miały uruchomić ognie). Miał też miecz meteorytowy. Koronę otrzymał Torleif Varden.
Przez zdradę stracił driady (co zwiększyło ilość wrogów), a czas uruchomienia ogni przedłużył się do południa.
Ludzie Bryna zabili około 800 wrogów. Wytrwali na posterunku do grubo po świcie (około 8 - 9 rano). Nie zdołali obronić fortecy Silbrfjell, która padła zanim uruchomiono trójkąty ognia.
Sam Bryn krytycznie ranny poddał się wraz z częścią ludzi, złożył hołd Qa i przyjął wiarę w Opiekunów, został naznaczony ich symbolem.
Pozostali bronili się do końca, próbując osłaniać rytuał, który się udał. Wszyscy polegli.
Zginęła Samboja-Muireann broniąc swojego syna. Ziemowit-Aidan wszedł w otwartą szczelinę między światami.
Wojska Tryntu poddały się (Skaggirad, Vettaheim, Skene, Darrok) lub zostały wycięte w pień (Varden, Dunharrow, Borgh Du, Kilkeran).
Krasnoludy przystąpiły do sojuszu z Qa i oddały im księżną Sigdrine.
Korona, Miecz i Gryf są w rękach zwycięskich Qa.

- III turnus także zgromadził sojuszników, z tym, że nie uzdrowił Drzewa Driad. Nikt nie zdradził, więc sojusznicy zmniejszyli liczbę wrogów zgodnie z przewidywaniem do 1000 (z 1600).
- wytrwać mieli do świtu, wytrwali do około 6-7 rano. Ocalili fortecę, która plunęła ogniem około dwóch godzin po świcie.
- Ludzie Sigberta zabili około 700 wrogów. Sam dowódca poległ wraz z większością Tryntyjczyków i krasnoludami z VI KKCzT broniąc rytuału, który bez nadziei na powodzenie, próbował zrobić Druid.
- Samboja przeżyła, Aidan nie wszedł w szczelinę.
- Halfdan Borgh Du dzięki obrońcom kontr-fortu obronił całą fortecę i wyparł Qa z przełęczy, odbijając z ich rąk jeńców, tych, którzy się poddali w czasie walk.


- IV turnus (Wamp, Elfgar, uzupełniajcie!) zebrał wszystko, co było do zebrania, uzdrowił Drzewo i miał do pokonania 800 wrogów. Pomimo zdrady, która, choć bardzo celna i fachowo przeprowadzona, nie udała się (Imperium chciało podwinąć Żywe Złoto, ale to zostało świetnie ukryte)
- wytrwał do około 7 rano, ratując fortecę, która dosłownie chwilę wcześniej uruchomiła trójkąty ognia.
- poddała się część walczących i złożyła hołd Qa (niektórzy nawet przyjęli funkcję namiestnika Wysoczyzny z ich rąk )
- wysłany po Aidana człowiek nie zdołał go przyprowadzić, próba przeprowadzenia rytuału spełzła, obrońcy polegli dosłownie na kilka sekund przed tym, jak otworzyła się szczelina między światami. Zielone ognie szczeliny były ostatnią rzeczą, jaką widzieli
- ludzie Strzały zabili niespełna 600 wrogów.
- przeżyła Samboja i Aidan. Polegli obrońcy kontr-fortu. Ci, którzy się poddali, zostali uwolnieni przez Halfdana Borgh Du.

Poniżej wszelkie przewidziane przez nas wersje rozwiązań Tabelka nie uwzględnia niuansów w rodzaju:
- jest miecz = można się obronić przez Nieśmiertelnymi. Nie ma miecza = kończymy walkę wjazdem Nieśmiertelnych.

Ech... sama jestem ciekawa, co z tego wszystkiego wyniknie

---

Wynik bitwy.doc

Pobierz Plik ściągnięto 237 raz(y) 40 KB

[Owizor]

Jak na to patrzam, tym bardziej napalam się na epilog, bo to pewnie on ostatecznie rozstrzygnie wszystko to, co pozostanie sporne
(no i +18 rzecz jasna też będzie miało co nieco do powiedzenia jeśli chodzi o inne części świata - jego wynik też jest wielką niewiadomą )

[Verlan]

Trudna kwestia. Niby chciałbym, aby Aidan jednak wstąpił w sferę boską, bo po coś to życie oddałem ale patrząc na wyniki pozostałych… No, nie spodziewam się tego. Trynt obroniony, Halfdan dostał swoją ukochaną i wyśnioną koronę. Jednym słowem- Gdyby następne turnusy poszky tą samą ścieżką co my- mielibyśmy piekło na ziemii Chociaż wciąż miło by było, gdyby Ludzi Bryna byli gdzieś wpisani w kanon Ale tak jak Owizor czekam na epilog, bo tam będą się działy rzeczy wielkie…

[Travor]

https://www.facebook.com/...?type=1&theater
Coś od razu mi podpowiadało, że byłeś "człowiekiem Bryna"

[Indiana]

[Leite]

Czyli patrząc na to ogolnie, zrobiliśmy najgorzej wszystko, jak sie dało, ale mieliśmy najlepszą biesiadę i zakończenie? XD

[Szrapnel]

Ćśśśśśśśś, wmawiajmy sobie, że byliśmy najlepsi to może ktoś jeszcze w to uwierzy.

Mimo wszystko jestem zadowolony z tego jak zakończył się nasz turnus.(I cicho liczę na jakąś armię nieumarłych)

[Eri]

Ej, czemu najgorzej? Z tego, co rozumiem jako jedyni wysłaliśmy Aidana do wymiaru boskiego, dzięki czemu bogowie północy nie zostaną spektakularnie zmiecieni (chyba ), a to chyba więcej, niż Trynt, który bez pomocy bogów tak czy siak by padł, kwestia tylko, kiedy No i zabiliśmy najwięcej przeciwników, co też można uznać za nasz osobisty sukces ^^

Szczerze liczę na to, że przynajmniej mistyczna część fabuły zostanie uwzględniona nasza Po coś się w tym silberowym piekiełku smażę, nie?

[Verlan]

"Nasz turnus był epicki, padliśmy wysyłając Zaginionego boga- Imperatora w niebiosa, największa nadzieja Imperium na zniszcenie bogów poszła się… a nasz legendarny przywódca, który zjednoczy narody pod jednym sztandarem wyprawi wielką bitwę przeciw Qa, zabije Neyę wielkim claymorem a potomność będzie go nazywać Gryfem Tryntu, a Ludzie Bryna staną się bohaterami, wzorami do naśladowania."- Tak brzmi oficjalna wersja i proszę się jej trzymać.

Szrapnel, ty już masz jednego nieśmiertelnego, więcej ci nie trzeba

[Travor]

Ok, poczułem się jak jakiś lewicowy publicysta, który z wygodnego krzesła stwierdza, że ten lub tamten zryw narodowy był z racjonalnego punktu widzenia zwykłą głupotą
(chwała tym, którzy poszli za swoimi wodzami, a zatem prostemu ludowi pracującemu który dał odpór wrogiemu żywiołowi natomiast hańba, że Brynjolf do dzisiaj nie stanął przed sądem za poprowadzenie swoich ludzi na tę beznadziejną wojnę, po czym sam uszedł z życiem, poświęcając wielu towarzyszy )
Trudno jest przeciwstawiać się subiektywnym argumentom emocjonalnym. To jest pewnie opcja "Nie byłem tam, więc nigdy nie zrozumiem.". Trzeba jednak pamiętać, że zapewne większość tych, którzy pozostali w Tryncie przy życiu, tam nie było (i w sumie żyją BO ich tam nie było ). Czy oni pójdą za Brynjolfem? W końcu oni patrzą na to chłodno. Nie czuli tych emocji, adrenaliny, tej chwili. Zostanie im przedstawiony zbiór suchych faktów. Który jakże łatwo zinterpretować w sposób, w jaki ja to zrobiłem. I teraz oto ten człowiek miałby powrócić, jako wódz rebelii i utopić to co zostało jeszcze z Księstwa we krwi swojego buntu... Trynt dobrze zna ten klimat. Surowa okupacja wergundzka a zatem czasy partyzantki, następnie długie i ciężkie lata wojny domowej po śmierci Leifa. Chwilowa stabilizacja, zakończona kolejną wojną. Wojna się skończyła... ale oto z popiołów powstaje jeszcze jeden człowiek. I chce walczyć dalej... Pytanie tylko, czy w tej wojnie, w której jak twierdzisz, tylko Trynt się liczy, nie zostaną temu państwu zadane rany, które sprawią, że niezależnie od jej finału, dawnego Tryntu już... po prostu nie będzie.
Ponieważ my, gracze, jesteśmy ludźmi młodymi, jakże łatwo rzucamy się w wir walki o to, by przetrwało słuszne. Innym tego "pięknym" przykładem jest to, co w międzyczasie zrobiono z Aenthil. Cóż, tak, mają z powrotem swoje gaje, Miasto, drzewa i polany. Ale czy wciąż są... Aenthil?
Bo czasem by coś ocalić trzeba wybrać inne ścieżki. Trzeba posłuchać starców, którzy spokojnymi głosami wymawiają słowa "cierpliwość, trwanie, pamięć". Nie każdą wojnę można wygrać, Trynt obronił już swoją tożsamość. Lecz jeśli Brynjolf będzie chciał zgarnąć całą pulę, obawiam się, że tym razem cena może się okazać już zbyt wysoka.
Może czasem warto się zatrzymać, pogodzić z tym, że to nie jest ten dzień, pójść w zgodzie z prądami świata? Kapitulacja złożona, pierwszy krok w tym kierunku wykonany. Mimo to, walczyć dalej?
Mam w sobie jakąś formę sentymentu do takiej pięknej mentalności. Lecz jeśli w tym wszystkim NAPRAWDĘ chodzi o kraj, to jest niestety ten moment, który trzeba też wyczuć, moment by się zatrzymać, bo dalej jest już przepaść. Ludzie północy wylali już dość swej krwi i nawet Qa nie mają dość sił by to zignorować (autonomia). Nie żądajcie jej jednak jeszcze więcej.

[Indiana]

[Travor]

[Abel]

Hmmm, a to nie jest tak, że ci co się poddali, są naznaczeni symbolem Opiekunów są teraz troszkę ich puszką mocy? Opiekunowie mogą mieć spory wpływ na tych ludzi i będzie im dużo trudniej walczyć teraz w imieniu wolności niż wcześniej, prawda? Generalnie zamysł walki jest taki, żeby nie ginąć, wiec ci którzy poddali się zostawili sobie pole do działania. Ci którzy polegli, cóż ich opowieść się skończyła i nic więcej nie zrobią. Sens walki był, oczywiście, po to gracze cały obóz szykowali się na to jedno jedyne starcie, żeby wygrać, pytanie tylko czy podeszli do tego odpowiednio i czy realnie przeliczyli swoje możliwości.
I też nie do końca rozumiem czemu Trynt. Rozumiem to, że bronili się jako "ostatni bastion", że oczy całej Północy zwrócone były na te walki, nic dziwnego. Również posiadanie najdłużej działającej, legendarnej partyzantki daje im swego rodzaju pierwszeństwo w dalszej walce o wyzwolenie, ale teraz reszta świata już nie musi siedzieć i patrzeć, teraz mogą działać. Samotne podrywanie się Tryntu to wybaczcie słowa, idiotyzm i to w skali narodowej: przeciwnik który z łatwości podbił większe potęgi niż tryntyjską po wojnie będzie miał jeszcze łatwiej w trzymaniu w ryzach rebeliantów(mniejsze siły, gorsze zorganizowanie etc.) dlatego zryw musi nastąpić w większej ilości miejsc, niezależnie bądź w jakimkolwiek porozumieniu. Wtedy ma szanse, wtedy nie powtórzy się opcja III turnusu, kiedy trójkąt ogniowy już działał, już wiedzieli, że nie wyślą Aidana w kosmos, więc dalsza walka sprawiła tylko tyle, że przyszłe powstanie straciło 30 z okładem doświadczonych wojowników. Wielka strata w kontekście tego, że mogli być jednymi z niewielu ocalałych.

[Indiana]

Ale ale Terale na skale.... Kto powiedział, że mamy walczyć "tu i teraz"?
To akurat jest dość jasne - po pierwsze jeśli Bryn miałby być wcieleniem Leifa, to najpierw sam musi się uwolnić (lub ktoś musi uwolnić jego) z owego czegoś, którym został naznaczony.
Jasne, że Abel ma rację w kwestii tego, że żywi mają pole do działania, a polegli - już tylko pomniki. I oczywiście, że ewentualne powstanie musi poczekać na odpowiedni moment - piszę "ewentualne" bo przypominam, że to nie ja prowadzę postać Bryna. To gracz

[Owizor]

No właśnie, pozostaje jeszcze jeden aspekt - wszyscy patrzą na szanse i możliwości Tryntu, ale co z możliwościami samego ludu Qa? Jeśli dobrze rozumiem (a od razu mówię: nie przestudiowałem wszystkich wątków sesji więc mogę się mylić), podbój północy aż po lodowiec został tak naprawdę wymuszony przez Opiekunów i nie leżał w interesie samego ludu Qa w żadnym stopniu. W końcu nawet mając niesamowicie zaawansowaną technologię, niezniszczalne zbroje, niezatapialne statki, odporność na szkodliwe działanie Minerału czy swego rodzaju współmyśl, Qa pozostają jednak ludźmi. Podbój Styrii, Talsoi, Federacji Wergundzkiej, Liryzji i Tryntu siłą rzeczy musiał pochłonąć setki tysięcy istnień. Jak zostało powiedziane, do Tryntu dotarło 80 000 wojowników, ilu zginęło po drodze, walcząc z największymi mocarstwami świata? Czy straciwszy, jak by nie patrzeć, kwiat swej młodzieży, Qa będą w stanie wystawić wystarczającą ilość wojsk, by stale utrzymać podbite ziemie?
Mało tego, biorąc pod uwagę tempo ich marszu oraz odległość, armia Zapołudnia zapewne nie miała żadnych linii zaopatrzeniowych, lecz żywiła się tym co dawała im podbijana ziemia. Zatem gdyby (co jest prawdopodobne patrząc po III i IV turnusie) wojska Qa zostałyby zmuszone do odwrotu przed kolejnymi zbiorami, zaliczyłyby scenariusz napoleoński - konieczność cofania się po ziemiach doszczętnie już ograbionych ze wszystkiego co było do zjedzenia, z wrogo nastawioną ludnością. Nawet więc zakładając ich zwycięstwo, będą mieli nieliche problemy z wyżywieniem swoich ludzi.
Słowem: wojna ta zapewne wyniszczyła demograficznie i gospodarczo Qa, choć jak na razie jeszcze równo stojące szeregi i piękne sztandary skutecznie maskują ów fakt przed pospólstwem. Dodając do tego wspomniane już wcześniej różnice kulturowe, naprawdę wątpię by Qa byli w stanie utrzymać podbite ziemie własnoręcznie. Zostaje im ustanowienie marionetkowych rządów (ku uciesze Imperium ). A czy takie rządy będą w stanie się utrzymać...?
Rzecz jasna wszelka logika może i tak polecieć do piachu gdy w grę wkroczy mistyka... cóż, tego to już nijak nie idzie przewidzieć

[Indiana]

[Aerlinn]

A bogów? Chcemy, jasne, że chcemy

[Owizor]

<pełne napięcia, narastające werble w tle>

[Frączek]

<wstrzymane oddechy wszystkich wokół>

[Indiana]

Tak więc:
- V turnus zebrał wszystkich sojuszników, uratował drzewo, dogadał się z Ludźmi Leifa i tak dalej.
Zdobyli miecz. Dopiero w ostatniej chwili zadbali o to, aby było komu zrobić rytuał z Aidanem, ale jako że niemal do końca byli pewni, że to Herstein, a nie Aidan, to nie spodziewali się musieć go robić.
- mieli połowę stanu poprzednich turnusów, więc zgodnie z zasadą 40:1 mieli 800 przeciwników, których liczebność sojusznicy zmniejszyli do 400.
- nikt się nie poddał, nawet ranni, choć jako jedyni rozważali całkowitą kapitulację
- w czasie walki zabili niespełna 200 wrogów nie wytrwali do rana, w czasie walki stracili meteorytowy miecz, a atak Nieśmiertelnych praktycznie zostawił ich na łasce wroga.
- ale - zginęła Samboja-Muireann, a Aidan... choć przyprowadzony na kontr-fort, został tylko wepchnięty w szczelinę, bez rytuału, którego nie zdążyli zrobić
Nadmienię jeszcze, że także nie uratowali Hersteina Oni dowiedzą się tego w Walhalli (jako że nikt się nie poddał) -wojska Tryntu poddały się (Skaggirad, Vettaheim, Skene, Darrok) lub zostały wycięte w pień (Varden, Dunharrow, Borgh Du, Kilkeran). Ingrane tym razem nie walczyła pod Silbrfjell
Krasnoludy przystąpiły do sojuszu z Qa i oddały im księżną Sigdrine.
Korona, Miecz i Gryf są w rękach zwycięskich Qa.

Więc... wiele rzeczy przypieczętowało się wczorajszej nocy

[Frączek]

O kurde, jestem coraz ciekawszy epilogu

[MrSzaman12]

[Owizor]

No właśnie to dobre pytanie, bo w takim razie do świata bogów doszła... kupka atomów ale przynajmniej kupka atomów ze wszystkimi niezbędnymi cząstkami... czyli wychodzi na to, że jeśli bogowie mają talent do klocków lego, to mają szanse wygrać?

[MrSzaman12]

A więc po co trudziliśmy się z tym całym rytuałem? Bogowie mają dość czasu, by składać puzzle tego typu. Pewnie nieraz kupowali od Gabony bułkę tartą, by zabić czas od momentu wniebowstąpienia Tavar, aż po przebudzenie Starych Bogów. A może (z racji, że przebudzenie było dość niespodziewane) byli właśnie w trakcie składania jednej z takich bułek?

[Leite]

Owizor wygrałeś życie z tymi klockami xD
Indi czemu patrzę tak ponuro? Patrząc na to, co napisałaś o naszym turnusie od śmierci Samboi do konca nie wyglada to różowo... Zwłaszcza, ze z tego, co widzę, na żadnym turnusie poza naszym (chwała Loży?) nie udało sie wepchnąć Aidana do zaświatów (czyli nie ma jak walczyć ze starymi bogami) i z tego, co widzę, Trynt padł w znacznej większości turnusów..a tak super by było na Epilogu ukształtować Aidana w boga xd

[Frączek]

Ojtam Leite, płaczesz Partyzantka nie jest wcale taka zła jakby sie mogła wydawać

[Szrapnel]

Shatan zwłaszcza jeśli jest się duchem partyzantem. Ludzie Bryna pozdrawiają

[Frączek]

Szrapnel, luz, moja główna tegoroczna postać rozpłynęła sie w powietrzu po poderznieciu kilku gardeł a poźniejszy paladyn umarł w chwale (choć Ingrane przy każdej możliwej okazji przypominała mi ze owej chwały nie ma, a pieśni o nas nie bedzie ).

[wampirka]

[Indiana]

Ale nadal różowo to nie wygląda Przypomnę naszą tabelkę wyników (załącznik w pierwszym poście).
Trynt jako całość przetrwałby tylko jeśli bogowie uratowani+ forteca uratowana. Tego nie dokonał nikt
Wedle naszych własnych opcji:
II - Trynt przegra wojnę, ale północ ma szanse przetrwać Qa ustąpią, bogowie północy zwyciężą [edit, wróóóóć!! spojrzałam nie na tę opcję , juz poprawiam ]
III - Trynt wygra bitwę, ale przegra wojnę, zachowa autonomię Bogowie północy zostaną zniszczeni, Qa zajmie świat
IV - Trynt wygra bitwę, ale przegra wojnę, zachowa autonomię Bogowie północy zostaną zniszczeni, Qa zajmie świat
V - Trynt przegra wojnę, świat należy do Qa Bogowie północy zostaną zniszczeni, Qa zajmie świat