Karczma pod Silberbergiem

[Indiana]

Nie widziałam, żeby się tam ktoś pastwił O ile pamiętam, to wylądowałeś w jakimś dołku z rurką przypiętą do łapy, a potem to chyba majstrowałeś jakieś ryty przy drzewku
Może mówimy o jakichś innych driadach

[Aver]

AAAAAAAAAA, mam jakieś pół godziny do wyjazdu na wymianę, a cały szpej leży niespakowany, ale pierniczyć, trzeba w końcu odpisać. Od razu niestety mówię, że nie będzie mnie następny tydzień w kraju, ALE bierę tablet ze sobą, więc postaram się jako-tako odpisywać (chociaż im dłuższe wypowiedzi to będą, tym dwukrotnie dłużej je będę pisać... :C)


Andrea Yllaria L'ombre di Offire (*892 Akwirgran; + 915 Silbrfjell) od dzieciaka miała talent do magii, aczkolwiek ojciec (centurion w czerwonym tymenie) nie wiedzieć czemu skupiał się na edukacji swojego pierworodnego (pozdro Eri ) i nie zgodził się na wysłanie córki do Akademii, więc cwaniara podglądała wykłady przez okno (przez co nie raz miała kłopoty, ale to mało ważne). Kiedy Eriego wzięto do wojska, ojciec stwierdził "Hmm, skoro mam córkę i zaczyna się robić nieciekawie gospodarczo, to czemu jej nie wydać za kogoś bogatego?". Ciutkę się jednak przeliczył, bo młoda zwiała z domu jak tylko się o tym dowiedziała. Wywiało ją gdzieś na przedgórza Maegros, gdzie spotkała starą szepciuchę. Wiedźma, widząc nieokiełznany potencjał magiczny, wzięła ją do siebie, nauczyła tego, co sama umiała. Od niej też wzięło się dziewczyny przezwisko, gdyż staruszce nie podobało się jej prawdziwe imię i uparcie nazywała ją Ingą. Gdy jednak po dłuuugich miesiącach dotarły do nich pogłoski o wrogu zbliżającym się do stolicy, młoda czarownica postanowiła wrócić. Posługując się nowym imieniem wstąpiła do korpusu medycznego w czerwonym tymenie. Kiedy okazało się, że na Akwirgran idzie kolejna armia Qa i tym samym nie dadzą rady obronić miasta, uciekła razem z Juttą (łącznikowe +18) i tymi rannymi, którzy byli w stanie trzymać się w siodle na północ, w stronę Tryntu. Po drodze zgarnął ich czarny tymen i tym sposobem później znalazła się pod Arden. Po tymże traumatycznym przeżyciu odnalazła swojego braciszka, który, jak się okazało, stał się (ł)owcą potworów. Wraz z nim wędrowała czas jakiś i w ten sposób znalazła się w Silbrfjell. Zginęła wpychając Aidana w szczelinę do świata bogów...


Wspomnienia:
te lepsze
- robienie bratu psikusów za dzieciaka (bo to synalek tatusia był :v )
- czas spędzony u szepciuchy
- powrót do matki przed oblężeniem Akwirgranu
- czas spędzany na opowieściach, śpiewach i radości z przyjaciółmi z kompanii
- odnalezienie brata (który, jak się okazało, dorósł i był całkiem spoko)

te gorsze
- ojciec i wszystko, co z nim związane
- bycie wyrzucanym z terenów Akademii i wszystkie nieprzyjemności z tym związane
- pierwsza bitwa i koszmar krwi w lazarecie pod Akwirgranem
- koszmar spod Arden
- widok ledwie żywego brata
(pośmiertne) - brak braciszka na uczcie w Walhalli...

[Leite]

Cytat:

jak się okazało, stał się (ł)owcą potworów

XD
wybaczcie, nie mogłam się powstrzymać

[Szrapnel]

Rozumiem, że to już wszyscy, prawda?

[Indiana]

Możliwe, że dołączy jeszcze jeden Póki co jest "parszywa jedenastka"

[Strandbrand]

[Indiana]

Ano, też bym się nie pogniewała, nawiązanie nie było przypadkowe

[Indiana]

No, chyba jednak finalnie zostanie jedenastu Ale to też niezła liczba, będzie chociaż oryginalnie

[Patryk Grala]

Nie wiem gdzie to napisać więc pisze tu. Niestety przez to, że choroba mnie rozłożyła nie mogę przyjechać na epilog Powodzenia w walce z Qa

[Leite]

Cudnie, jest nas 10

[Indiana]

Cholerka... Co się dzieje, epidemia jakaś...?
W razie, gdyby to coś zmieniało, to jest opcja, zebyś z przyczyn zdrowia zanocował w ośrodku noclegowym awaryjnie. Oczywiście gdybyś Ci się udało na tyle wyleczyć, żeby w ogóle przyjechać... :/

[Patryk Grala]

Tak, w moim otoczeniu jest teraz jakaś epidemia

[Indiana]

Ech...nic nie poradzimy. Gdyby w każdym razie była jakaś szansa, to patrz jak wyżej. Będziemy czekać na wieści.

[Aver]

Epidemia, jak zwykle na jesień. U mnie połowy szkoły nie ma. Też się pochorowałam, więc będę nieco kaszląco-churczącym upiorem, ale przyjeżdżam

[Indiana]

Powiedziałabym, że pomaga wódka, ale nie powiem...
Może ewentualnie herbata z miodem i wódką oraz czosnek i rosół Ale jak coś to ja tego nie mówiłam