Karczma pod Silberbergiem

[Indiana]

- Kapitan Orsini...?
Oficer westchnął i z niechęcią zdjął buty ze stołu i odsunął kapelusz, którym chronił twarz przed słońcem. "Kurier, psia mać" pomyślał. Nie znosił kurierów, z akcentem na kurierów wojskowych. On, jako dowódca jednej z wielkich twierdz na newralgicznej granicy, na owianych legendą Południowych Wrotach, miał obowiązek zdawania raportów bezpośrednio sztabowi w Styrgradzie i dowodzącemu granicą hetmanowi dar Tromen. Nieodmiennie miał wrażenie, że doniósłby je sam na piechotę szybciej, niż dostarczyłby je konny kurier, który zawsze miał czas.
- Dawaj i spływaj – warknął, wyciągając rękę po rozkaz.
- Ale... – rozmówca zająknął się, po czym przyjął pozycję na baczność, z prawą ręką przyłożoną do piersi – Chwała Cesarzowi! Przybywam ze Styrgradu z rozkazu samego hetmana dar Tromen i jestem na pańskie rozkazy, kapitanie!
Oficer podniósł się, najwyraźniej zdziwiony, i przejrzał wzrokiem podany przez nowo przybyłego list polecający z pieczęcią sztabu. Naczelny dowódca południowej granicy przysyła mu żołnierza? Jednego...? Po chwili jednak wzruszył ramionami. Hetman wszak był legendą Styrii, bohaterem narodowym, pogromcą wojowników pustyni, prawdopodobnie najlepszym strategiem, jakiego miało Cesarstwo. Jednocześnie słynął z tego, że trzymał za wodzy to stronnictwo w armii, które, zachęcone rozkwitem Cesarstwa, zastanawiało się, czy nie należałoby południowej granicy przesunąć bardziej na południe i raz na wczoraj problemu chanackiego rozwiązać. Hetman słynął ze swojego pacyfizmu niemal tak, jak ze swoich wygranych kampanii, znany był jako oficer nieprzekupny, uczciwy, skromny, no i jako największy zaufany cesarza Justyna IV. Skoro zatem dar Tromen wydał jakiś rozkaz, to on, kapitan fortecy Silberbergu, nie będzie zadawał pytań.
- Nooo dobrze – mruknął – Odbierz mundur i kolczugę w magazynie i zamelduj się na wieczorną odprawę.
Nowy żołnierz zasalutował raz jeszcze i odmaszerował. Na horyzoncie zagrzmiało. I jeszcze raz. I kolejny. Kapitan spojrzał na poczerniałe na południu niebo. Kolejna gwałtowna burza nadciągała od południa i znów zdawała się tajemniczą siłą zatrzymywać się na samej granicy. To, w miejscu, gdzie zwykły deszcz był sensacją, pojawiającą się raz na kilka miesięcy, takie zjawiska musiały niepokoić. Kolejny błysk oślepił go, dudniący huk rozdarł popołudniową leniwą ciszę. Oficer westchnął. Kto wie, może to magowie z Arhebaru bawią się pogodą? Może .... E tam, któżby się w tym rozeznał... Cóż, zawsze to jakaś atrakcja. Od lat na Południowych Wrotach panował względny spokój, chanaccy wojownicy ograniczali się do szarpanych napadów na mniejsze posterunki, czasem formowali jakieś większe oddziały, które styryjska armia znosiła bez większego problemu. Co prawda, 3 lata temu Cesarstwem wstrząsnęła wieść o spisku przeciw młodemu cesarzowi, a nawet o jego śmierci, która na szczęście okazała się nieporozumieniem. Wkrótce potem najazd plemion barbarzyńców zza wschodniej granicy niespodziewanie zniósł obronę wschodniej granicy i spustoszył wschodnie królestwa. Hordy zawróciły jednak w połowie drogi, zostawiając za sobą spaloną ziemię. W miesiąc później na włosku zawisła wojna domowa z królestwem Raegen, na szczęście powstrzymana sprawną akcją dyplomatyczną. Wyciągnąwszy wnioski z własnej słabości, Cesarstwo wzmocniło obronę całej wschodniej granicy, włączywszy w to odbudowane i pomnożone posterunki na terenie Raegen, które sprawnie kontrolowały także niewczesne zapędy tamtejszego władcy do samodzielności. Jednakże te wydarzenia na Południowe Wrota dotarły jedynie odległym echem. Tu, na ponoć najbardziej niebezpiecznej granicy, od lat nie działo się nic. Rządy młodego cesarza wprowadziły Styrię w złoty wiek. Justyn IV okazał się być godnym imienia sławnego pradziadka, Cesarstwo kwitło pod jego berłem. W przeciągu kilku miesięcy pozbył się spiskowców, dybiących na jego życie. Zakon Pana Słońca, nieco przetrzebiony, wrócił jednak do łask. Zresztą, któż w Styrii wyobrażał sobie rzeczywistość bez sług Indry w biało - czarno - czerwonych habitach.
Tak czy owak, cóż... Nadchodził wieczór.
- Chorąży!!! – podoficer przybiegł w podskokach dopinając kaftan – Zostawiam wam dowodzenie – na twarzy chorążego nie zagościł ani cień zdziwienia czy zaskoczenia – W razie alarmu, co daj Indro, szukać mnie w Karczmie pod Silberbergiem.

***

[Thorfinn]

Kompletnie nic z tego nie kumam?

Kompletnie nic z tego nie kumam?

[Airis]

Rozumiem, że przeniesienie akcji na granicę z Chanatem ma nam zapewnić lepszą pogodę ? Knujnie

Swoją drogą fajnie - wystarczy przyjść i powiedzieć, że jest się przysłanym przez sławnego generała, żeby zostać włączonym do armii. Żadnych dokumentów, żadnej nużącej papierkowej roboty ... ^^

A, i jeszcze:

[Rin]

Cytat:

Swoją drogą fajnie - wystarczy przyjść i powiedzieć, że jest się przysłanym przez sławnego generała, żeby zostać włączonym do armii. Żadnych dokumentów, żadnej nużącej papierkowej roboty ... ^^

To samo mój wewnętrzny Edric zauważył (choć były czasy kiedy wystarczyło machnąć karwaszem, co też nie było kłopotliwe )

[Eskell]

Kolejny parny oboz sie szykuje... :p

[Indiana]

[Airis]

[Travor]

No nieźle.... zapowiada się niezła fabuła... wreszcie będę mógł zobaczyć Chanat... aż łezka w oku... a moze nawet.... stanąć po jego stronie.... gdybym tylko miał inną postać może innym razem ;-)

[Hodo]

[Airis]

Mam dwie hipotezy:

1. Nie zauważyłam tego fragmentu - mój szejm, a Indi nie zacytowała go, coby się konstruktywnie obronić - jej szejm.
2. Indi przejęła się moją konstruktywną krytyką i wrzuciła do tekstu knujną namiastkę nużącej, papierkowej roboty.

Indi, jak było ?

[Indiana]

[Grettir]

[Abel]

Ja się podpisuję pod Offem, może i jestem ciemnym Arabem, ale nie łapię tego za nic...

[Indiana]

[Ziemowit]

BTW. Fabuła miała się ponoć toczyć Arhebaru, a jest o nich tylko wzmianka.
Tak właściwie to z tego wstępu nie można się prawie nic dowiedzieć. Duża część to retrospekcja zdarzeń z tamtego turnusu a druga część to kmiot on którym nic nie wiemy.

BTW. Fabuła miała się ponoć toczyć Arhebaru, a jest o nich tylko wzmianka.
Tak właściwie to z tego wstępu nie można się prawie nic dowiedzieć. Duża część to retrospekcja zdarzeń z tamtego turnusu a druga część to kmiot on którym nic nie wiemy.

[Abel]

[Ziemowit]

Hodo był krasnoludem i za pomocą eliksiru miłosnego miał kontakty z Górą, więc miał doping. Czyli Hodo się nie liczy. Pozatym nie mówię że ten kmiot jest zły, tylko stwierdzam że nic o nim nie wiemy

Hodo był krasnoludem i za pomocą eliksiru miłosnego miał kontakty z Górą, więc miał doping. Czyli Hodo się nie liczy. Pozatym nie mówię że ten kmiot jest zły, tylko stwierdzam że nic o nim nie wiemy

[Indiana]

[Ziemowit]

Cytat:

Taaaak? Kurde, mogłeś mi wcześniej powiedzieć

Racja. Mój błąd. Sorki

Cytat:

Łżesz. Czytaj uważnie. Bardziej uważnie.

Ja tu wyrażam moją iście subiektywną opinie

Cytat:

Który że niby...?

Ten co przyjechał. No jak się dowódcy boi to kmiotek.

Cytat:

Ale on został porucznikiem zanim jakaś wredna istota wpadła na pomysł z eliksirem Więc nijak nie podpada to pod karierę przez... eliksir

To nie zmienia to faktu że w pojęciu Kulberta była to nieuczciweie zdobyta posada

Cytat:

Taaaak? Kurde, mogłeś mi wcześniej powiedzieć

Racja. Mój błąd. Sorki

Cytat:

Łżesz. Czytaj uważnie. Bardziej uważnie.

Ja tu wyrażam moją iście subiektywną opinie

Cytat:

Który że niby...?

Ten co przyjechał. No jak się dowódcy boi to kmiotek.

Cytat:

Ale on został porucznikiem zanim jakaś wredna istota wpadła na pomysł z eliksirem Więc nijak nie podpada to pod karierę przez... eliksir

To nie zmienia to faktu że w pojęciu Kulberta była to nieuczciweie zdobyta posada

[Airis]

[Abel]

No dowiedziałaś się przecież
A Ziemowit wie to pewnie stąd:

[Ziemowit]

Siła dedukcji Airis skoro to jest jedyny obszar dodany na strone do spisu Świata Gry, to znaczy że po coś tam się znalazł
"Gory Arhebar - wsrod plaskich szczytow Gor Arhebar mieszcza sie szkoly magow, slynace daleko poza granice cesarstwa. Tu niebezpiecznie jest zapuszczac sie kazdemu, kto nie jest ich adeptem. Stare jak same gory zaklecia chronily tam przeleczy i sciezek, a geste lasy pelne byly potworow i straszliwych zjawisk. Ponoc Gory Arhebar sa najbardziej obfitujacym w magiczne zrodla” miejscem na swiecie.
Pomiedzy tymi ziemiami, pomiedzy magicznymi gorami, ktorymi rzadzi Kapitula Akademii Magii Arhebar, pomiedzy pustynnymi przestrzeniami, rzadzonymi przez prastare plemienne prawa ludow Chanatu, pomiedzy pasem uzbrojonych po zeby twierdz, rzadzonych przez najlepszych dowodcow armii Cesarstwa Styrii... A moze i pomiedzy wieloma innymi granicami, ktorych istnienia nie podejrzewacie... Gdzies tam skryta jest Karczma pod Silberbergiem i szereg bialych namiotow, jeszcze pustych. Gdzies sa prastare ruiny i potezne mury fortecy, i lesne ostepy na gorskich szczytach - jeszcze ciche .... Jeszcze "
Ostatni Akapit daje wiele do myślenia

Siła dedukcji Airis skoro to jest jedyny obszar dodany na strone do spisu Świata Gry, to znaczy że po coś tam się znalazł
"Gory Arhebar - wsrod plaskich szczytow Gor Arhebar mieszcza sie szkoly magow, slynace daleko poza granice cesarstwa. Tu niebezpiecznie jest zapuszczac sie kazdemu, kto nie jest ich adeptem. Stare jak same gory zaklecia chronily tam przeleczy i sciezek, a geste lasy pelne byly potworow i straszliwych zjawisk. Ponoc Gory Arhebar sa najbardziej obfitujacym w magiczne zrodla” miejscem na swiecie.
Pomiedzy tymi ziemiami, pomiedzy magicznymi gorami, ktorymi rzadzi Kapitula Akademii Magii Arhebar, pomiedzy pustynnymi przestrzeniami, rzadzonymi przez prastare plemienne prawa ludow Chanatu, pomiedzy pasem uzbrojonych po zeby twierdz, rzadzonych przez najlepszych dowodcow armii Cesarstwa Styrii... A moze i pomiedzy wieloma innymi granicami, ktorych istnienia nie podejrzewacie... Gdzies tam skryta jest Karczma pod Silberbergiem i szereg bialych namiotow, jeszcze pustych. Gdzies sa prastare ruiny i potezne mury fortecy, i lesne ostepy na gorskich szczytach - jeszcze ciche .... Jeszcze "
Ostatni Akapit daje wiele do myślenia

[Ziemowit]

dupa dupa Ja miałem to wysłać grrrrrr

dupa dupa Ja miałem to wysłać grrrrrr

[Abel]

że sobie pozwolę na cytat: Peszek
ale za to mamy dwóch Józefów, jeden za drugim

[Eskell]

[Indiana]

[Ziemowit]

Mi się wydawało że je dodano. Nie wiem skąd wysnułem taki wniosek. Bywa
Kulbert dowiedział się o eliksirze, ponieważ gdy został podany wszyscy zaczęli być bardzo radośni i roześmiani i raczej nikt nie krył dlaczego

Cytat:

...?????? Znają pojęcie "pomiędzy"....????

W,obok,pomiędzy co za różnica
Ot, czepiasz się

Mi się wydawało że je dodano. Nie wiem skąd wysnułem taki wniosek. Bywa
Kulbert dowiedział się o eliksirze, ponieważ gdy został podany wszyscy zaczęli być bardzo radośni i roześmiani i raczej nikt nie krył dlaczego

Cytat:

...?????? Znają pojęcie "pomiędzy"....????

W,obok,pomiędzy co za różnica
Ot, czepiasz się

[Indiana]

[Travor]

[Indiana]